Rozdział 1 – Odrodzenie4 min. lektury

Międzynarodowa gwiazda – Fiennes Tang, wiek trzydzieści siedem lat, zmarł w wyniku zawału serca.

Jeżeli był już martwy, to jak wytłumaczyć tę sytuację?

Ostra woń środków dezynfekujących, upiornie białe ściany, sprzęt podtrzymujący funkcje życiowe, aparatura oddechowa… Te rzeczy nie były obce komuś, kto walczył z chorobą przez dekady.

Ale czy nie umarłem? Skoro tak, to dlaczego leżę na szpitalnym łóżku?

Mając zdezorientowany i zbolały umysł powoli zamknął oczy, jak z oddali słysząc głosy paru stojących nieopodal pielęgniarek.

– Jakie przykre. Jest w takim stanie, a nikt nie przychodzi go odwiedzić.

– Wygląda na to, że jest członkiem tej bardzo znanej grupy idoli. Ma wspaniały wygląd, ale w porównaniu do pozostałych członków zespołu nie wydaje się zbyt sławny.

Głosy pielęgniarek zaczęły stopniowo niknąć. Naprawdę nie mógł zrozumieć, o czym mówiły. Od swojego debiutu zajmował się tylko filmami. Od kiedy dołączył do grupy idoli? Podczas gdy stawał się coraz bardziej zmartwiony przypuszczeniami, ponownie zapadł w głęboki sen. Następnie wahał się na pograniczu świadomości i nieświadomości, lecz przez większość czasu nie potrafił stwierdzić czy jest przebudzony, czy śpi. Jednakże jednej rzeczy był pewny. Skoro wszyscy nazywali go „Tang Feng”, nie był tym samym „Tang Fengiem”, o którym mówili. Zdążył już zmienić swoje imię po tym, jak dołączył do przemysłu rozrywkowego Hollywood.

To nie mogło być jego trzydziestosiedmioletnie ciało, stale nękane przez chorobę. To było młode ciało. Wyzdrowiało bardzo szybko. Poza tym miał zawał serca. Nie stracił przytomności po upadku do oceanu.

Czuł, że prawdopodobnie stał się kimś innym.

Te myśli i emocje zakończyły się z dniem, gdy ponownie stał się całkowicie przytomny i zdjęto mu aparaturę oddechową.

Poprosił pielęgniarkę, by przyniosła mu lusterko. Nie zrozumiała jego zamiarów i powiedziała, spoglądając na niego: „Bez obaw. Pana twarz nie została uszkodzona”. Mógł jedynie uśmiechnąć się bezradnie.

Tak czy inaczej, posłusznie wręczyła mu lusterko. Widząc własne odbicie, ostatecznie potwierdził swoje wątpliwości. Naprawdę stał się inną osobą – przystojnym, młodym mężczyzną. Całe szczęście nie zmienił się w kobietę.

Ludzie, którzy walczyli z poważną chorobą przez ponad trzydzieści lat, mogliby stać się albo skrajnie pesymistyczni, albo tacy jak on w tej chwili, optymistyczni i pozytywnie nastawieni. Spójrzcie, jak dobrze jest mieć otwarty umysł. Nawet po tym, jak został ożywiony i wszedł w ciało innej osoby, nadal zaakceptował ten stan rzeczy z otwartymi ramionami.

– Czy to ciało ma chorobę serca? To znaczy, czy to ciało jest zdrowe? – Nie mógł powstrzymać się od zadania pytania.

Pielęgniarka spojrzała na niego podejrzliwie i odrzekła:

– Miał pan dużo szczęścia. Mimo że wpadł pan do oceanu i był nieprzytomny przez pół miesiąca, wszystko wróciło do normy. Pana ciało ma się świetnie. Nie ma żadnych chorób serca ani niczego podobnego.

Kiedy tylko skończyła swoją odpowiedź, wyszła w pośpiechu. Jak przypuszczał, prawdopodobnie uznała, że postradał zmysły.

Cokolwiek przyczyniło się do tej sytuacji, chciał podziękować Bogu za danie mu drugiej szansy w życiu oraz za danie mu zdrowego ciała.