Rozdział 8 – Charles II4 min. lektury

Czarne samochody zawsze emanują aurą dostojności. Szofer otworzył dla nich drzwi, lecz Charles nie wsiadł do środka. Zamiast tego, szarmancko przepuścił Tang Fenga przodem i następnie wszedł.

– Co będę dzisiaj robić? – zastanawiał się cicho Tang Feng, opierając się o tylne siedzenie pojazdu. Charles nie wyglądał na kogoś, kto czerpałby przyjemność z perwersyjnych gierek, lecz jak można być tego pewnym? W razie, gdyby mężczyzna zaciągnął go do biura, by oddawać się niemoralnym zachowaniom, Tang Feng musiał zawczasu się przygotować i zacząć myśleć jak mu odmówić.

– Będziesz mi tylko towarzyszyć. – Charles uśmiechnął się miękko, kładąc dłoń na udzie Tang Fenga, lecz nie zrobił nic więcej.

– Czy mogę spytać jaką pracą się pan zajmuje, panie Charles?

– Różne formy biznesu, głównie nieruchomości i finanse. Chociaż większość interesów jest prowadzonych w Europie. Ostatnio zacząłem też inwestować w filmy. – Przypomniawszy sobie, że Tang Feng stracił pamięć, Charles kontynuował: – Lu Tian Chen i ja byliśmy studentami na jednej uczelni. Poza zajmowaniem się interesami, które teraz prowadzę w Chinach, współpracuję również z Lu Tian Chenem.

– Nie pamiętasz nawet jego? – Charles spojrzał z ciekawością na mężczyznę.

– Nie pamiętam, ale słyszałem o mojej relacji z nim w czasie pobytu w szpitalu. – Tang Feng mógł wywnioskować ze spojrzenia Charlesa, iż wie on o uczuciach, które poprzedni właściciel ciała żywił wobec Lu Tian Chena. Na szczęście Charles jedynie słyszał o tej kwestii i nie skontaktował się wcześniej z Tang Fengiem, by to potwierdzić.

Tang Fenga zaczynała boleć głowa. Używanie amnezji jako wymówki nie nabierze Lu Tian Chena na zbyt długo, ale z drugiej strony nie powinno być to bardzo kłopotliwe, prawda? Ten, którego kocha Lu Tian Chen to Ge Chen, a jego nienawiść wobec Tang Fenga jest nawet korzystna. W związku z tym nie będą musieli widywać siebie nawzajem. Tak czy inaczej, nie ma potrzeby, by celebryci z danej agencji widywali się codziennie z jej prezesem.

Poza planami Charlesa dotyczącymi jego podróży po Chinach, w jakiś sposób zmienili temat na kwestię sportu. Ponieważ jego ciało nie pozwalało w przeszłości na żadne ekstremalne formy aktywności, Tang Feng praktycznie grał tylko w bilard. Zbiegiem okoliczności Charles był samozwańczym ekspertem w tej dziedzinie. Obydwaj rozprawiali o tym przez chwilę, zanim Charles zaproponował, by po południu rozegrali partię. Tang Feng z przyjemnością zaakceptował wyzwanie.

Samochód zatrzymał się przed drapaczem chmur w Mieście S. Pod budynkiem znajdowała się ogromna marmurowa tablica. Wygrawerowano w niej cztery błyszczące wyrazy: The Tian Chen Group.

Tang Feng zdobył pewne pojęcie na temat osoby znanej jako „Lu Tian Chen” w czasie swojego pobytu w szpitalu, gdy przeglądał magazyny i rozmawiał z pielęgniarkami. Lu Tian Chen to założyciel i dyrektor generalny Tian Chen Group. Gdy był młodszy, wykorzystał rodzinny status i własne środki, by z powodzeniem ugruntować swoje obecne przedsiębiorstwo. Firma posiadała wiele interesów w różnorodnych gałęziach przemysłu, począwszy od produkcji pojazdów, poprzez finanse, a teraz – rozrywkę. Jeżeli istniałby jakiś przemysł zdolny wygenerować korzystny dochód, na pewno maczałby w tym palce. W Mieście S człowiek ten był praktycznie legendarną postacią.

Jeżeli zaś chodziło o Tian Chen Group… była to twierdza Lu Tian Chena.

Charles rzecz jasna wiedział o animozjach pomiędzy Tang Fengiem i Lu Tian Chenem. Lecz teraz Tang Feng o nim zapomniał. Żeby zabrać Tang Fenga w to miejsce, ciekawe co takiego myślał sobie Charles.

Tang Feng patrzył z powątpiewaniem na Charlesa, który kroczył w jego kierunku, promieniejąc błyskotliwym uśmiechem dżentelmena.

– Zapomniałem ci o czymś powiedzieć. W czasie pobytu w Chinach będę pracować w Tian Chen Group. Skoro zapomniałeś o Lu Tian Chenie, nic nie powinno się wydarzyć, gdy spotkacie się ponownie. Jednakże nadal jesteś jego pracownikiem, więc nie jest dobrą decyzją wdawać się z nim w konflikt.

Biorąc pod uwagę słowa Charlesa, czy oznacza to, że podejmuje się roli mediatora?

– Dziękuję.

Jeżeli tylko istniała możliwość zakopania topora wojennego z Lu Tian Chenem, Tang Feng był więcej niż skłonny, by to zrobić.