Rozdział 128 – Zakończenie Wymarzonego Kochanka10 min. lektury

Nagrania do finałowego odcinka Wymarzonego Kochanka odbyły się dzień po ceremonii wręczenia nagród klasy treningowej. W zeszłym tygodniu Charles nie trzymał widzów w napięciu, wybierając pomiędzy ostatnimi dwoma celebrytami. Tang Feng nadal był pierwszym wyborem multimilionera. Dla publiki było to zupełnie oczekiwane, jednak zaskakujące zakończenie. Najbardziej obawiali się tego, że Charles zdecyduje się na zwrot akcji przed samym zwieńczeniem programu. Nikt nie był w stanie zrozumieć umysłów bogaczy. Nikt nie wiedział, czy ostatecznie nie wybierze kogoś innego zamiast Tang Fenga. Kiedy Charles wręczył mu bukiet w zeszłotygodniowym odcinku, wszyscy siedzący przed telewizorami wydali z siebie westchnienie ulgi. Jeśli chodziło o dzisiaj, nadszedł czas na wyznanie uczuć przez Charlesa. Będzie to miało miejsce poza Miastem S. Ekipa produkcyjna oraz wszyscy inni powiązani z show polecieli z Chin do zieleniejącego Seattle w północno-zachodnich Stanach. Charles wyzna Tang Fengowi miłość w rezydencji położonej tuż obok Jeziora Washingtona. W ciągu dnia ekipa zajęła się robieniem zdjęć bogatej okolicznej scenerii. W czasie nagrywania nie zapomnieli plotkować o tym, która rezydencja należała do CEO Microsoftu, a która do wysoko postawionego urzędnika Boeinga. Widzieli dosyć sporo artykułów w magazynach finansowych, które opisywały kierowników dobrze znanych firm żyjących w tej pięknej okolicy.

Pomimo że była to rezydencja Charlesa, a później tego samego dnia miała się odbyć ceremonia wyznania uczuć, Charles oraz Tang Feng nie mogli się ze sobą spotkać i porozmawiać na osobności. Tak jak wcześniej, musieli odbyć indywidualne wywiady z prowadzącym programu. W tej chwili była piętnasta dwadzieścia trzy. Tang Feng oraz prowadzący siedzieli razem w pokoju, którego dwie ściany były zrobione z samego szkła. Pomieszczenie znajdowało się naprzeciwko jeziora – jedna ze ścian mogła zostać otworzona, wiodąc do drewnianego doku, przy którym przycumowany był jacht. Siedzący na kanapie Tang Feng wyczuwał chłodną bryzę owiewającą jego twarz. Odwracając się tylko odrobinę, mógł zobaczyć piękne jezioro Washington. Niebieska powierzchnia lśniła w promieniach słońca niczym szlachetny kamień.

– Tang Feng, nikt z nas nie wiedział, że byłeś zaznajomiony z Charlesem. Czy zanim wyraziłeś zgodę na udział w Wymarzonym Kochanku, wiedziałeś już, że to Charles będzie Czarującym Księciem tego sezonu?

Publiczność programu regularnie wysyłała pytania do ekipy produkcyjnej. Gospodarz specjalnie wybrał parę z nich, aby zadać je dzisiaj Tang Fengowi.

– Po pierwsze, nie sądzę, żeby tytuł typu „Czarujący Książę” w ogóle pasował do Charlesa. Bardziej przypomina lwa. Zazwyczaj wygląda dosyć imponująco, ale jest również arogancki i zarozumiały. – Tang Feng zaśmiał się i podniósł rękę, aby odgarnąć włosy potargane przez powiew wiatru. – Większość z was zapewne w to nie uwierzy, ale naprawdę nie wiedziałem, że Charles będzie brał udział w tym programie. Nie byłem z nim aż tak blisko. Zetknąłem się z nim parę razy tylko dlatego, że jest dobrym przyjacielem prezesa Lu.

Pomimo oczywistych kłamstw, odpowiedź Tang Fenga zawierała również nieco prawdy. Chociaż żył z Charlesem przez miesiąc, słowo „przyjaciele” z pewnością nie mogło być użyte do opisania ich relacji.

– Charles wybierał cię raz za razem w każdym odcinku. Wielu widzów jest zainteresowanych tym, czy kiedykolwiek zaprosił cię na randkę poza programem? Czy dawał ci jakieś znaki?

Tang Feng pochylił głowę i uśmiechnął się. Następnie lekko potarł usta palcami. Mierzony znaczącym spojrzeniem prowadzącego, odpowiedział wreszcie:

– Spotkaliśmy się poza programem.

– Jestem przekonany, że wielu ludzi przed telewizorami dopinguje was w tej chwili. – Prowadzący roześmiał się natychmiast.

– Jesteśmy przyjaciółmi. – Tang Feng spojrzał z powagą w stronę obiektywu kamery. – Dokładnie tak, jak w sloganie tego show. Relacja pomiędzy nami to męska przyjaźń. Wybijcie sobie z głowy te nieczyste myśli!

Wywiad przebiegał w spokojnym tempie. Tang Feng był chętny do rozmowy i miał poczucie humoru. Od czasu do czasu drwił również z samego siebie za rzeczy, które zrobił. Gospodarz programu oraz członkowie ekipy znajdujący się w pomieszczeniu często wybuchali śmiechem, słysząc jego żarty.

***

Koło wieczora, Tang Feng stał samotnie na balkonie drugiego piętra, przyglądając się z góry Charlesowi. Mężczyzna układał świeczki na doku. W poprzednich sezonach ekipa produkcyjna lubiła zaskakiwać. Czarujący Książę potajemnie przygotowywał podarunek dla swojej księżniczki i robił niespodziankę, aby wszyscy byli zadowoleni. Najwidoczniej tym razem postanowili obyć się bez wydeptanej już ścieżki niespodzianek. Tang Feng od początku wiedział, że Charles wyzna mu dzisiaj uczucia. Z miejsca, w którym się znajdował, mógł także widzieć każdy jego ruch w trakcie przygotowań do wielkiej chwili. Dodawał właśnie płatki róż do kolekcji świeczek. Od czasu do czasu podnosił głowę i wołał w stronę Tang Fenga.

– Hej, naprawdę nie masz w ogóle zamiaru mi pomóc? Planujesz tylko cały czas obserwować, podczas gdy ja się tym zajmuję? – Charles podniósł głowę i krzyknął w jego kierunku.

– Nie ma wystarczająco wielu płatków i świec. Powinieneś dodać je też do jeziora.

Tang Feng nie tylko nie pomagał Charlesowi, ale jeszcze dodawał mu więcej pracy. Mężczyzna pochylił się i ukłonił wzorowo niczym dżentelmen.

– Twoje życzenie jest moim rozkazem, pani.

Jaki pyskaty. Tang Feng uśmiechnął się i pokazał mu kciuk skierowany ku dołowi.

Słońce zachodziło stopniowo nad Seattle. Unosiło się jak płomień nad Jeziorem Washingtona i rozpalało błękitną powierzchnię. Znacznie dalej, czyjś jacht przepłynął wzdłuż jeziora, pozostawiając smugę czerni na czerwono-pomarańczowym odbiciu. Scena przypominała obraz, a oni byli jedynie jego częścią. Charles ponosił częściową odpowiedzialność za zaciągnięcie ekipy produkcyjnej do Stanów Zjednoczonych w celu nakręcenia ostatniego odcinka. Jednakże Lu Tian Chen również miał w tej kwestii coś do powiedzenia. Skoro Tang Feng miał nagrywać film w Stanach, mogli równie dobrze przylecieć wcześniej w razie, gdyby wydarzyło się coś, co zmieniłoby termin ich podróży. Zwrócony twarzą w stronę jeziora i zachodzącego słońca, Tang Feng chwycił obiema rękami poręcz balkonu i odetchnął głęboko. To był zapach życia. Powiew wiatru niosący ze sobą ciepło słońca wleciał do jego nosa, po czym wniknął głęboko do klatki piersiowej, wirując niczym małe tornado. Mógł wyczuć jezioro, ryby i promienie słońca. Był w stanie rozróżnić także nikłą woń cygar oraz wina unoszącą się w powietrzu. Wszystkie zapachy wymieszały się, a następnie skłębiły ze sobą, mocne i żywe.

Kiedy uchylił powieki, światło zachodzącego słońca wpadło prosto do jego oczu, malując jego rzęsy oraz tęczówki barwą płomienia. Zmrużył oczy i wpatrzył się w jezioro. Blask utrudniał mu zadanie, ale czy nie widział tam jachtu? I czy osoba stojąca na doku nie była kimś, kogo znał? Lu Tian Chen?

– Tang Feng! – zakrzyknął nagle z dołu Charles.

Spojrzał w tamtym kierunku. Mężczyzna zapalił już wszystkie świece. Zarówno jego rękawy, jak i nogawki spodni były podwinięte, przez co wyglądał jak rybak, który dopiero co wyszedł z jeziora. Jedynie jego atrakcyjne brązowe oczy nadal ujawniały arystokratyczny błysk, świecąc niczym para bezcennych kamieni. Tang Feng nigdy odtąd nie zauważył, że oczy Charlesa były dosyć piękne. Tak samo nie próbował nigdy dowiedzieć się czegoś więcej na jego temat.

– Lubię cię. – Było to bezpośrednie wyznanie.

– Co takiego powiedziałeś? Nie mogę cię usłyszeć? – Tang Feng uśmiechnął się. Uniósł dłoń w stronę czoła, aby zasłonić się przed przeszywającym światłem słońca.

Wydawało się, że stojącego plecami do słońca Charlesa otacza czerwono-pomarańczowa aura. Podniósł on ręce i uśmiechnął się do Tang Fenga, ukazując rząd lśniących jak perły zębów.

– Powiedziałem, skacz! – krzyknął.

– Co masz na myśli? Oszalałeś?

Gdyby zeskoczył z balkonu, wylądowałby prosto w jeziorze. Charles skinął na niego.

– Chodź, prędko! Skocz, jeśli uważasz się za mężczyznę. A może jesteś szczurem lądowym, który nie potrafi pływać? Nie martw się, po tym, jak wskoczysz do jeziora, zaraz cię wyłowię. Czy nie czujesz gorąca? Prędko, skocz!

– Psychologiczna manipulacja jest bezużyteczna w moim przypadku.

Tang Feng uśmiechnął się i odwrócił, aby odejść. Charles na dole nadal krzyczał, ale zanim słowa te dotarły do uszu Tang Fenga, ten nie miał pojęcia, o co chodziło. Zrobił kolejne parę kroków w stronę wejścia balkonowego. Już, kiedy wszyscy myśleli, że wróci do pokoju, odwrócił się nagle i pomknął w stronę barierki. Podtrzymując się na niej jedną ręką, z łatwością przeskoczył nad balustradą. Dawno, dawno temu marzył o tym, aby żyć beztrosko tak jak inne osoby w jego wieku i móc wskoczyć do basenu z wysokiej trampoliny albo do oceanu z klifu. W swoim poprzednim życiu ominął zbyt wiele rzeczy – rzeczy, których nie mógł nawet wypróbować. Z wieczornym światłem naznaczającym jego sylwetkę, zeskoczył z balkonu w słońce zachodzące nad Seattle. Rozległ się plusk, po czym Charles tak samo wskoczył do jeziora. Tak wyglądało ich wyznanie. Było inne niż to, co wyobrażali sobie widzowie. Ostatecznie nie rozumieli, czy liczyło się to jako wyznanie uczuć, czy też nie. Jeśli tak, to czy Tang Feng przyjął uczucia Charlesa, skacząc w dół?

Mężczyzna, który stał nieco dalej na pokładzie jachtu, uśmiechnął się lekko. Odetchnął i wszedł do wnętrza. Płatki kwiatów oraz świeczki unosiły się łagodnie na wodzie jeziora, do czasu aż księżyc zawisł wysoko na niebie.

Czy był to koniec show?

***

– Mogę się założyć, że dostaniemy mnóstwo wiadomości od widzów po transmisji tego odcinka.

Zakończenie, które nie było zakończeniem. Jako realizator programu, Wang Nan potarła się po czole ze zmęczeniem. Show miało zakończyć się tak, jak zaplanowali. Po wyznaniu Charlesa, Tang Feng miał podjąć stanowczą decyzję czy przyjmuje jego uczucia, czy je odrzuca. Nie tak powinno to wyglądać. Nawet na końcu nie było żadnego pewnego rozstrzygnięcia dotyczącego relacji między nimi. Kai wzruszył ramionami i uśmiechnął się.

– Nic na to nie poradzimy. Charles nigdy nie był osobą, która słuchałaby innych. Jest też możliwe… że nie miał odwagi, by poznać odpowiedź.

– Nie miał odwagi? Mam wrażenie, że jest wystarczająco odważny, by zostać terrorystą!

– Nawet najsilniejszy olbrzym posiada swoją łagodną, a może nawet słabą stronę.

To tyczy się nas wszystkich.