Rozdział 104 – Trójkąt III5 min. lektury

Co było do przewidzenia, nawet po zakończeniu posiłku nie rozwiązano niczego istotnego. Do tego stopnia, że to, co ledwo zostało zawarte, pozostawiło Tang Fenga raczej nieusatysfakcjonowanym.

– Albert nie sprawi w tej chwili żadnego problemu, więc nie sądzę, aby było konieczne, żeby nasza trójka natychmiast zaczęła zachowywać się jak tkliwa grupa kochanków – zaprotestował Tang Feng.

Obojętnie czy w filmach, czy w prawdziwym życiu, tego typu trójkąt byłby niewiarygodny.

– Albert jest nadzwyczaj zmienny. Żaden z nas nie może zagwarantować, że jego słowa są prawdziwe. Nawet jeżeli mówił prawdę, może nie postępować dalej zgodnie ze swoimi słowami. Jest nieprzewidywalnym człowiekiem, który ma skłonność do zmieniania zdania w dowolnym momencie. – Przemowa Lu Tian Chena wyraźnie wskazywała jego postawę wobec tej sprawy.

Tang Feng spojrzał na Charlesa. Ten plan został zaproponowany przez Lu Tian Chena, więc jego zgoda nie była szokująca.

– Zgadzam się z Lu Tian Chenem. Czy nie ma chińskiego powiedzenia mówiącego, by stosować zapobiegawcze środki, zanim nastąpi dane wydarzenie? W tej chwili „stosujemy zapobiegawcze środki”. Mój drogi Tangu, ten plan nie przyniesie ci żadnych kłopotów.

Radosny wyraz twarzy Charlesa wywołał u Tang Fenga myśli, że z pewnością przyniesie mu to dużo kłopotów.

– Nie zmienicie zdania bez względu na moją opinię, mam rację? – Tang Feng spojrzał w lewo na Lu Tian Chena i w prawo na Charlesa.

Lu Tian Chen jedynie uśmiechnął się lekko, nic nie mówiąc.

– Nie mów tego w ten sposób, skarbie. Świat jest niebezpieczny a ludzie zepsuci, my tylko cię ochraniamy – rzekł Charles swobodnie.

– Skoro tak, w porządku, zgodzę się na to.

Jako że dalsza dyskusja z jego strony nie zmieniłaby wyniku, Tang Feng wolał stanąć twarzą w twarz z nieuniknioną rzeczywistością, zamiast próbować się kłócić. W każdym razie jedynymi ludźmi, na których mógł w tej chwili polegać byli Lu Tian Chen i Charles. Nie wiedział jakiego rodzaju myśli żywili wobec niego ci dwaj mężczyźni, ale zgadywał, że Charles tylko chciał z nim sypiać. Lu Tian Chen był nieco lepszy – mimo że również miał tego typu myśli, wyglądało na to, że prezes widział go jako aktora posiadającego potencjał, aby stać się prawdziwą gwiazdą. Jako biznesmen, Lu Tian Chen z pewnością będzie traktował priorytetowo te rzeczy, które przynoszą mu korzyść. Poza tym postawa Lu Tian Chena gwarantowała, że Charles nie wykona wobec niego zbyt łatwo żadnego ruchu. Ich współpraca powstrzyma również Alberta przed nawiązaniem z nim kontaktu, co w rezultacie sprawi, że wszyscy zostaną zawieszeni w delikatnym stanie równowagi. Na razie, niezależnie od tego, jak długo ta równowaga się utrzyma, Tang Feng potrzebował zarówno Charlesa, jak i Lu Tian Chena. O ile nic nie naruszało jego zasad i nie popychało go do ostateczności, istniało wiele kwestii, które były luźne do przedyskutowania i zawarcia kompromisu. Gdy ludzie się starzeli, stawali się mniej uparci niż ich młodsze wersje, nie chcąc dłużej polegać na własnej młodości i sile, aby przeciwstawiać się społeczeństwu. Używając mało pochlebnych określeń, można by to nazwać unikaniem, zaś bardziej pozytywnych dojrzałością. W skrócie było to samoobronną metodą „słabszego osobnika” wśród stada bestii. Tang Feng nie był dopiero co urodzonym cielakiem – w sytuacji, w której nikt nie zostanie zraniony, nie szkodziło żyć z nieco większą mądrością oraz przebiegłością.

– Wspaniale, więc kiedy się do mnie wprowadzisz? Może po zakończeniu Klasy Treningowej Prawdziwych Gwiazd? Szczerze mówiąc zasada, że wszyscy uczniowie muszą mieszkać w internacie, jest głupia. – Charles przybrał wyjątkowo gorliwą minę, a ogień w jego oczach płonął z ożywieniem.

Charles mógł być nieporównywalnie przystojny, ale dla Tang Fenga był tylko playboyem, któremu sperma zalała mózg. Czuł nieodpartą chęć, by wstać i go walnąć.

– Czy przeprowadzanie się tam i z powrotem nie jest zbyt kłopotliwe? – Zamiast wprost odrzucić Charlesa, Tang Feng odwrócił się i wciągnął w bagno Lu Tian Chena.

– Gdzie indziej będziesz się wprowadzał?

Charles nie był idiotą, potrafił uchwycić znaczenie ukryte w słowach Tang Fenga.

Aktor spojrzał z uśmiechem na Lu Tian Chena.

– Skoro jesteśmy trójkątem, nie mogę zostać tylko z tobą. Muszę żyć również z Lu Tian Chenem. Jednakże bieganie tu i tam każdego dnia jest zbyt męczące. Chcę mieć miejsce do życia, zamiast bezustannie biegać w kółko i się przemęczać.

– Pozwól nam usłyszeć swoje opinie.

Lu Tian Chen uśmiechnął się słabo. Mógł zrozumieć, że osoba zmieniła sposób myślenia, nawyki życiowe i zainteresowania. Ale czy jej IQ i EQ również by się zmieniło?

Charles wpatrywał się z ciekawością w Tang Fenga. Aktor wyciągnął ręce i chwycił lewą Lu Tian Chena a prawą Charlesa. Trzymając ich obu za ręce, stwierdził:

– Skoro jesteśmy trójkątem, to oczywiście nasza trójka powinna mieszkać razem.

Czy mając do czynienia z Lu Tian Chenem, czy z Charlesem, indywidualny kontakt z nimi wydawał się Tang Fengowi niebezpieczny. Trójkąt był najlepszą opcją, ich relacja pozostałaby stabilna i wzajemnie ograniczająca. Nikt nie mógłby wykorzystać drugiego. Jeżeli nie było niczego do zrobienia, mieli nawet wystarczającą ilość ludzi, by zagrać w „Walkę z gospodarzem”.