W pomieszczeniu do charakteryzacji Tang Feng po raz pierwszy ubrał się w szaty stylizowane na starożytne Chiny oraz długowłosą perukę. Patrząc na znajome, lecz dziwne odbicie w lustrze, towarzyszyło mu niewytłumaczalnie osobliwe odczucie.
– W tym momencie mógłbyś występować jako wojownik Lanling! – wykrzyknęła stylistka Tang Fenga, nanosząc końcowe poprawki do jego wyglądu.
Mimo że Tang Feng zawsze mieszkał za granicą, był dobrze zaznajomiony z historią Chin. Rzecz jasna wiedział, kim był Wojownik Lanling. Znany dowódca starożytnych Chin, znany jako człowiek o delikatnej twarzy, lecz mocnym duchu. Zarówno jego głos i twarz były piękne. Jako przywódca dla swojego kraju, ostrożnie przeprowadzał nawet najdrobniejsze sprawy. Jego hojność była tak wielka, że za każdym razem, gdy otrzymał coś dobrego do zjedzenia, nawet jeśli był to sok oraz parę owoców, dzielił się tym ze swoimi podwładnymi. W historii mógł być uznany za dobrze znanego i urodziwego mężczyznę. Niestety, spotkał go dosyć niefortunny koniec.
Podczas gdy Tang Feng był zamyślony, stylistka skończyła dopracowywanie jego wyglądu. Spojrzała na klasycznie wyglądającą piękność w lustrze i uśmiechnęła się:
– Planowałam dodać jakieś akcesoria, ale teraz sądzę, że wyglądasz nawet lepiej w ten sposób.
Ubrany w prostą śnieżnobiałą szatę i srebrne rzemyki, które podkreślały jego talię, Tang Feng wydawał się esencją elegancji. Rysy twarzy, które już wcześniej wyglądały, jakby były namalowane, w połączeniu z długimi włosami sprawiały, że wyglądał niczym antyczna postać wychodząca z liczącego tysiąc lat malowidła. Jego prosta postawa sprawiała, że zdawał się nawet przystojniejszy. Cała jego osoba emanowała skromnością i prostym wdziękiem, prezentując kojący dla oczu widok w czasie gorącego, letniego dnia.
– Czuję, że mógłbym być męską wersją Nie Xiaoqian1. – Tang Feng z uśmiechem objął stylistkę. – Dziękuję.
– Pro… proszę bardzo… – Stylistka zarumieniła się. – Jeśli naprawdę chcesz mi podziękować, zrób sobie ze mną fotkę.
Tang Feng zgodził się radośnie i Xiao Yu pomogła tej dwójce zrobić zdjęcie.
Nadszedł już prawie czas na scenę Tang Fenga, więc pozostali pracownicy zawołali go na zewnątrz. Kiedy wyszedł, stylistka zerknęła na ich wspólne zdjęcie i po chwili namysłu zdecydowała się umieścić je na swoim Weibo2.
W tym momencie myślała jedynie o tym, że Tang Feng wyglądał zupełnie jak ktoś z obrazu, więc dodała post z nawyku. Nie miała pojęcia, że do czasu, gdy sprawdzi go ponownie po swojej pracy, wiadomość stanie się trzecia pod względem popularności w codziennych rankingach.
Gdy Tang Feng dotarł do miejsca nagrywania, nadal nie był to czas na jego występ, więc przeszedł się, by pogawędzić z rekwizytorami. Ponieważ jego bohater był muzykiem grającym na guqinie3, Tang feng czuł, że byłoby właściwe, gdyby naprawdę zagrał w czasie tej sceny. Niestety, wszystkie instrumenty były imitacjami, więc stracił możliwość wykazania swojego talentu muzycznego.
Chyba nie oczekiwaliście, że pacjent z problemami serca będzie grał na gitarze elektrycznej? W wieku trzydziestu lat Tang Feng studiował ochronę zdrowia tak, jakby miał czterdziestkę. Pił herbatę, grał w szachy, grał na pianinie, guqinie i każdym innym rodzaju instrumentu strunowego – znał je wszystkie.
Zaleta grania w filmach to krótki i intensywny czas pracy oraz długi czas na wypoczynek. Przy większej ilości wolnego czasu, ilość umiejętności, które opanował, wzrastała w naturalny sposób. Zwłaszcza na późniejszym etapie swojej kariery, Tang Feng stawał się coraz bardziej surowy, jeśli chodziło o kwestię wyboru scenariuszy, więc jego czas wolny również się otworzył. Aby aktor poprawił swoją grę i doskonalił się, nie wystarczało jedynie chodzić w kółko po domu czy od czasu do czasu pójść zatańczyć. Niedługo po jego pogawędce, pozostali z ekipy dali mu znać, żeby się szykował. Wreszcie nadeszła jego kolej. To była jego „pierwsza scena”. Pierwsza, od kiedy stał się nowym Tang Fengiem. Tang Feng często czuł, że żył teraz za dwoje ludzi. Poza tym zawsze wierzył, że musi żyć dobrym życiem i nagrywać swoje filmy oraz programy idealnie.
1. Nie Xiaoqian – Duch pięknej kobiety występujący w serii krótkich opowiadań fantastycznych.
2. Weibo – chińska platforma z mini-blogami.
3. Guqin – starożytny chiński instrument z siedmioma strunami.
Tłumaczenie: Berenice96
Rozdział 1
Rozdział 2
Rozdział 3
Rozdział 4
Rozdział 5
Rozdział 6
Rozdział 7
Rozdział 8
Rozdział 9
Rozdział 10
Rozdział 11
Rozdział 12
Rozdział 13
Rozdział 14
Rozdział 15
Rozdział 16
Rozdział 17
Rozdział 18
Rozdział 19
Rozdział 20
Rozdział 21
Rozdział 22
Rozdział 23
Rozdział 24
Rozdział 25
Rozdział 26
Rozdział 27
Rozdział 28
Rozdział 29
Rozdział 30
Rozdział 31
Rozdział 32
Rozdział 33
Rozdział 34
Rozdział 35
Rozdział 36
Rozdział 37
Rozdział 38
Rozdział 39
Rozdział 40
Rozdział 41
Rozdział 42
Rozdział 43
Rozdział 44
Rozdział 45
Rozdział 46
Rozdział 47
Rozdział 48
Rozdział 49
Rozdział 50
Rozdział 51
Rozdział 52
Rozdział 53
Rozdział 54
Rozdział 55
Rozdział 56
Rozdział 57
Rozdział 58
Rozdział 59
Rozdział 60
Rozdział 61
Rozdział 62
Rozdział 63
Rozdział 64
Rozdział 65
Rozdział 66
Rozdział 67 Rozdział 68 Rozdział 69 Rozdział 70 Rozdział 71 Rozdział 72 Rozdział 73 Rozdział 74 Rozdział 75 Rozdział 76 Rozdział 77 Rozdział 78 Rozdział 79 Rozdział 80 Rozdział 81 Rozdział 82 Rozdział 83 Rozdział 84 Rozdział 85 Rozdział 86 Rozdział 87 Rozdział 88 Rozdział 89 Rozdział 90 Rozdział 91 Rozdział 92 Rozdział 93 Rozdział 94 Rozdział 95 Rozdział 96 Rozdział 97 Rozdział 98 Rozdział 99 Rozdział 100 Rozdział 101 Rozdział 102 Rozdział 103 Rozdział 104 Rozdział 105 Rozdział 106 Rozdział 107 Rozdział 108 Rozdział 109 Rozdział 110 Rozdział 111 Rozdział 112 Rozdział 113 Rozdział 114 Rozdział 115 Rozdział 116 Rozdział 117 Rozdział 118 Rozdział 119 Rozdział 120 Rozdział 121 Rozdział 122 Rozdział 123 Rozdział 124 Rozdział 125 Rozdział 126 Rozdział 127 Rozdział 128 Tom II
Rozdział 129 Rozdział 130 Rozdział 131 Rozdział 132 Rozdział 133 Rozdział 134 Rozdział 135 Rozdział 136 Rozdział 137 Rozdział 138 Rozdział 139 Rozdział 140 Rozdział 141 Rozdział 142 Rozdział 143 Rozdział 144 Rozdział 145 Rozdział 146 Rozdział 147 Rozdział 148 Rozdział 149