Rozdział 27 – Spotkanie ze „starym przyjacielem”5 min. lektury

– Bardzo dobrze. – Widząc, że zarówno Ge Chen jak i Tang Feng wyrazili zgodę, reżyser radośnie klasnął w dłonie. Wtedy rzekł do dwóch mężczyzn: – w takim razie proszę, żebyście poszli ze mną i spotkali pana Gino.

Gino? Hej, hej, hej. Nie tak szybko, czy to możliwe, że reżyser Li Wei mówi o Michaelu Gino ze Stanów Zjednoczonych?

– Czy to ten Michael Gino? Ten Michael Gino, który grywał w najbardziej kasowych filmach w historii kina? – Chociaż powód zaskoczenia Ge Chena był inny, zadał on pytanie, na które Tang Feng w tej chwili chciał najbardziej poznać odpowiedź.

To nie może być naprawdę ten dupek, ten sukinsyn, co nie?

– Zgadza się. Pan Gino jest nie tylko popularną sławą w Hollywood, ale też doświadczonym, pracowitym i poważnym aktorem. Tym razem to nie ważne czy uda wam się przejść przesłuchanie, czy nie – rozmowa z nim bardzo wam pomoże w waszych przyszłych pracach. – Reżyser Li Wei posłał im zachęcające i ciepłe spojrzenie.

Ge Chen ledwo ukrywał swoje podekscytowanie. Jeżeli zaś chodzi o Tang Fenga, jego serce było wzburzone. Oczekiwał, że w nowym filmie Li Wei spotka gwiazdy Hollywood, które formalnie znał. Sądził nawet, że skorzysta z tej okazji, aby z nimi pogawędzić. Ale nawet w najśmielszych snach nie wyobrażał sobie, że natknie się akurat na tego faceta, Michaela Gino!

Tang Feng osobiście nie uważał się za osobę, z którą ciężko się jest dogadać. Mimo że miał chorobę serca, nigdy nie używał tego jako tematu rozmowy, by się wypromować lub zdobyć litość innych. Mimo że nie można było powiedzieć, że był uwielbiany czy mile widziany wystarczająco, by samochody wybuchały, kiedy tylko przechodził obok, w kręgach filmowych był nadal dobrze przyjmowaną osobą. To znaczy przez wszystkich z wyjątkiem Michaela Gino, tego wstrętnego, odpychającego sukinsyna i drania. Nie wiedział, czym wcześniej uraził Gino, ale za każdym razem, gdy się spotykali, ten zadbany mężczyzna podchodził i z premedytacją wypowiadał jakieś obraźliwe słowa.

Hej, Fiennes. Dlaczego nazywasz się Fiennes, wiesz może? Uczyłem się kiedyś chińskiego i uważam, że w zamian powinieneś nazywać się Downey¹.

Ej, Tang, ubrałeś się dzisiaj naprawdę oszałamiająco. Ile chcesz za jedną noc?

Jeżeli w pobliżu znajdowali się ludzie, Tang Feng wielokrotnie odpowiadał Gino
z uśmiechem, zanim odwracał się i odchodził bez poświęcania mu jakiejkolwiek uwagi. Kiedy w pobliżu nie było nikogo, nie miał skrupułów, by uderzyć Gino. Jednakże to, co działo się w następnej kolejności, irytowało Tang Fenga najbardziej. Krzepkie ciało Gino posiadało to, czego on sam nie posiadał: siłę i mięśnie amerykańskiego mężczyzny. Za każdym razem Gino z łatwością łapał pięść Tang Fenga i zaczynał mu dokuczać. Droga kariery Tang Fenga zawsze była tą artystyczną oraz literacką, często przynoszącą mu nagrody. Droga Gino była drogą filmów mainstreamowych, za które był uwielbiany. Ci dwaj byli wyraźnie aktorami należącymi do całkiem różnych obszarów, lecz nawet do tej pory Tang Feng nadal nie mógł domyślić się, czym rozgniewał Gino i dlaczego musiał pozwalać temu facetowi na ciągłe nękanie go niczym mściwy duch. Ponadto, tym razem film reżysera Li Wei również był artystyczny. Czy Gino przeszedł przemianę? A może po zarobieniu tylu pieniędzy zdecydował się złowić jakąś nagrodę?

Nieważne, jaki był powód, Tang Feng czuł się nieco zaniepokojony. Nawet po odrodzeniu fakt, że nie lubił Gino, pozostawał niezmieniony.

Prowadzeni przez reżysera, niebawem spotkali Michaela Gino. Nie różnił się zbyt wiele od wyobrażenia, jakie miał o nim Tang Feng. Nadal ubierał się w stylowy
i fantazyjny sposób. Gdzie by się nie udał, zawsze przyciągał tłum piszczących kobiet. To był Gino. Mimo że Tang Feng nie lubił tego człowieka, nie mógł temu zaprzeczyć. To, że magazyny uznawały Gino za najseksowniejszego mężczyznę świata, naprawdę miało sens. Jednakże, wśród zwyczajnych osób nadal było wielu przystojnych mężczyzn takich jak Charles i ten Lu Tian Chen.

– Możecie chwilę porozmawiać. – Reżyser ulotnił się prędko.

Ge Chen był lekko onieśmielony, witając się z Gino. Pierwsze jego słowa brzmiały:

– Cześć, jestem Ge Chen. Witaj w Chinach. Kocham twoje filmy. Oglądałem każdy z nich. – towarzyskie pozdrowienia tego typu. Gino po przyjacielsku potrząsnął rękę Ge Chena, wyglądając od stóp do głów jak dobrotliwa osoba. Tang Feng we wnętrzu wycedził cztery słowa: wilk w owczej skórze.

W porównaniu z entuzjastycznym Ge Chenem, Tang Feng stojący na uboczu jedynie ze słabym uśmiechem na twarzy znacznie się wyróżniał. Gino prędko zwrócił na niego uwagę.

– A ty? Czy też lubisz oglądać moje filmy? – jasnoniebieskie oczy Gino spoczęły na Tang Fengu.

– Przepraszam. Nie widziałem żadnego z nich.