Rozdział 896 min. lektury

Gabinet Rezydencji Koronowanego Księcia był spokojnym miejscem, mimo swego usytuowania tuż przy holu głównym. Lu Dan czekał na Księcia Minga już od ponad dwóch godzin, jednak w jego zachowaniu nie było widać ani odrobiny zniecierpliwienia. Siedział spokojnie i tylko się uśmiechał, słysząc szepty pokojówek i gwardzistów na zewnątrz komnaty.

– Jest piękny, nie spodziewałam się, że człowiek może być tak piękny. – Chiu Xing uchyliła kurtynę i zajrzała do środka, mówiąc cicho do Chiu Yue.

– Nie wiecie, co mówicie. Nasz Król jest dużo przystojniejszy od niego, jest znacznie lepszy od niego. – Tuż za plecami usłyszały męski głos. Rong Hu przyglądał się im z wyższością.

Chiu Xing odwróciła głowę w jego stronę i skomentowała, od niechcenia machając ręką.

– W twoich oczach wszyscy są piękni, dla ciebie nawet Chiu Lan jest piękna.

– Hej! – Nagle usłyszeli czyjś głos, a zza rogu wyłoniła się Chiu Lan, patrząc na przyjaciółki z niezadowoleniem.

Chiu Xing i Chiu Yue uśmiechnęły się do siebie, a potem jedna przez drugą zaczęły droczyć się z Chiu Lan, że zachowuje się jak zazdrosna żona. Policzki Rong Hu poczerwieniały. Spojrzał bezradnie na dziewczęta, a potem na Chiu Lan, nie mając śmiałości się odezwać.

Chiu Lan nabrała powietrza w płuca i donośnie oznajmiła:

– Co ty opowiadasz? Kogo nazywasz mężem i żoną?

W chwili, w której Chiu Yue miała już odpowiedzieć, drzwi do gabinetu otworzyły się, a kurtyna przysłaniająca je została podniesiona przez mężczyznę o pięknych oczach. Cała czwórka zamilkła w jednej chwili, nerwowo wbijając wzrok w podłogę.

Lu Dan uśmiechnął się i popatrzył na nich uważnie, po czym łagodnie zapytał:

– Czy jesteście sługami Księcia Minga?

Chiu Lan z rumieńcem na twarzy uniosła głowę i odpowiedziała natychmiast:

– Jesteśmy służącymi Księcia Minga. Czy Doradca Lu Dan czegoś sobie życzy?

– Chciałem tylko zapytać, gdzie jest Książę Ming. Czekam tu już od dwóch godzin i zastanawiam się, czy w ogóle przyjdzie.

– Och. – Chiu Lan ukłoniła się i szybko odpowiedziała. – Bardzo mi przykro, ale Książę Ming w ciągu ostatnich paru dni nie czuje się najlepiej. Wielki Król rozkazał, aby w czasie kiedy Książę śpi, nikt mu nie przeszkadzał… Więc może Chiu Lan pójdzie i zobaczy, czy Książę Ming już się obudził. – Chiu Lan szybko się usprawiedliwiła i odeszła, ciągnąc za sobą Rong Hu.

Korytarz rezydencji Koronowanego Księcia był długi. Gdy tylko oddalili się na wystarczającą odległość, Rong Hu złapał Chiu Lan za ramię i wyszeptał:

– Ten Lu Dan jest piękny, ale jednocześnie też jakiś dziwny. Nasz Wielki Król uwolnił go, więc dlaczego nie wraca do domu, tylko siedzi tu od wielu godzin i czeka na Księcia?

Chiu Lan uśmiechnęła się i powiedziała:

– Myślisz, że ciągnę cię ze sobą do Księcia Minga? Nogi Księcia są wciąż słabe, obawiam się, że nawet kolejna godzina nie wystarczy, by doszedł do siebie. Czy już zapomniałeś?! Doradca Lu Dan przywiózł ze sobą z Dong Fan trochę pięknych materiałów w darze, a Książę Ming część z nich nam podarował. Powiedział mi nawet, żebym uszyła również jakieś ubrania dla ciebie. Ponieważ nie jestem teraz zbyt zajęta i czuję się trochę znudzona, chciałabym, abyś poszedł ze mną na małą przymiarkę…

W tym samym czasie Chiu Xing i Chiu Yue pozostały przy gabinecie w towarzystwie Lu Dana. Mężczyzna nie śpieszył się, by wrócić do pokoju i tylko łagodnie patrzył na zawstydzone jego obecnością dziewczęta.

– Słyszałem pogłoski, że Książę Ming jest inteligentny i przystojny, nawet jego słudzy są wyjątkowi. Ponieważ mam okazję poznać was dzisiaj, jestem skłonny stwierdzić, że te pogłoski to szczera prawda. Ten młody gwardzista to musi być Rong Hu. Dwie bystre, dziewczyny, wyglądające podobne i mówiące z lekkim akcentem, które Książę Ming bardzo faworyzuje, to z pewnością panienka Chiu Yue i panienka Chiu Xing.

Łagodne słowa mężczyzny wyrażały niezwykłą uprzejmość i sympatię. Serca dziewczyn wypełniła dziwna radość, a ich usta wykrzywiły się lekko ku górze. Chiu Xing spojrzała na Lu Dana, po czym nie ukrywając zaskoczenia, zapytała:

– Jesteśmy tylko zwykłymi pałacowymi służącymi, więc skąd doradca zna nasze imiona?

Lu Dan uśmiechnął się do pokojówki, słysząc jej delikatną uwagę, po czym odpowiedział:

– Wszystkie historie krążące wokół Księcia Minga nawiązują również do was – Lie Er, Rong Hu, Chiu Yue, Chiu Xing i Chiu Lan. Jest wielu królewskich służących, którzy przez cały ten czas podziwiają i zazdroszczą wam tak wielu przygód i doświadczeń. Obawiam się, że nie jesteście nawet tego świadomi.

Te kilka słów sprawiło, że Chiu Yue i Chiu Xing oblały się rumieńcem, aż po same uszy. Nie wiedziały, jak odpowiedzieć.

Niezręczną ciszę przerwała Cai Qing, która przyniosła herbatę dla gościa. Dziewczyna przyglądała się przez chwilę całej trójce, uważając za dziwne, że stoją oni na zewnątrz przy drzwiach gabinetu. Nie chciała jednak o nic pytać, tylko ukłoniła się, pozdrawiając w ten sposób Lu Dana, po czym zwróciła do Chiu Yue.

– Chiu Yue, Chiu Lan powiedziała, że nie wie, kiedy Książę Ming przyjdzie, więc nie powinnyśmy być niegrzeczne w stosunku do naszego gościa i przynajmniej poczęstować go gorącą herbatą.

Lu Dan spojrzał na dziewczynę i nagle spokojnie przemówił:

– Przepraszam za kłopot. Panienko, ponieważ Książę Ming nadal się nie obudził, więc wrócę do gabinetu i będę na niego czekał. Jednak wciąż nie znam twojego imienia…

Chiu Yue przejęła tacę z herbatą od Cai Qing, jednocześnie odpowiadając mężczyźnie:

– To również jedna z pokojówek Księcia Minga, jej imię to Cai Qing.

– Och, więc to jest panienka Cai Qing.

Jego słowa onieśmieliły młodą służącą, która szybko ukłoniła się z szacunkiem i pospiesznie odeszła.