Feng Yu Jiu Tian

Rozdział 6134 min. lektury

Od tego momentu przyjęcie powitalne Księcia Minga było jak pole bitwy dla czterech Książąt.

Nikt nie dbał o wino, jadło i muzykę. Atmosfera była niezwykle ciężka, aż do czasu, kiedy Król rozkazał w końcu, aby każdy z biesiadników rozpoczął ceremonię pożegnalną i opuścił Pałac.

Bo Hu i Bo Yiu spojrzeli po sobie, po czym niemalże jednocześnie skierowali swój gniewny wzrok na Bo Linga.

Nie zwracając uwagi na nic i na nikogo wyszli z sali i udali się w tym samym kierunku, aby z pewnością wspólnie naradzić się, jak sprostać trzem życzeniom swego ojca.

Bo Qin, który nie dbał o tron, był tego wieczoru chyba jednym z najszczęśliwszych z ludzi.

Kiedy zobaczył jak Król Bo Jian wstaje ze swego miejsca i wraz z konkubinami opuszcza salę, odwrócił się w kierunku Feng Minga i szczerze uśmiechnął.

Opowieści Księcia Minga są bardzo pouczające. Jeśli to możliwe, Bo Qin chciałby prosić Waszą Wysokość, aby skorzystał z mego zaproszenia i odwiedził mnie w moim domu.

Trzeci Książę Bo Qin zrobił na Feng Mingu dobre wrażenie. W chwili, kiedy miał już się zgodzić, Bo Ling wszedł mu w słowo:

Książę Ming, mamy wiele rzeczy do omówienia i wykonania. Czy Wasza Wysokość mógłby przełożyć wizytę w rezydencji Trzeciego Księcia na inny termin?

Bo Qin nie wykłócał się, kiwnął głową na zgodę, po czym odwrócił i wyszedł.

Feng Ming, Bo Ling i Trzecia Księżniczka również nie zamierzali tracić czasu i chcieli jak najszybciej opuścić Pałac.

Kiedy wszyscy troje wspięli się do jednaj karety, a gruba zasłona wejściowa opadła na dół, ponura twarz Trzeciej Księżniczki nagle nabrała blasku, a na jej ustach pojawił się piękny uśmiech.

To naprawdę szczęśliwy dzień. Gdyby nie pomoc Księcia Minga, sytuacja nie była by dla nas tak korzystna.

Słucham? Ja?

Bo Ling klasnął delikatnie w dłonie i lekko się kłaniając szczerze powiedział:

W przyszłości, kiedy Bo Ling zostanie Królem, nigdy nie zapomni dzisiejszego wsparcia, jakie otrzymał od Księcia Minga.

Feng Ming spojrzał na nich zaskoczony.

Przecież Król Bo Jian nie nadał formalnie Waszej Wysokości tytułu Koronowanego Księcia. Dlaczego jesteście w tak dobrym nastroju?

To oczywiste, że Król Ojciec nie powiedział tego jasno, ale głęboko w jego sercu całkowicie zwrócił na mnie uwagę. Czy Książę Ming tego nie rozumie?

Trzecia Księżniczka siedząca z boku nagle zachichotała:

Trzy życzenia Króla wyraźnie wskazują, iż wybrał on Bo Linga na Koronowanego Księcia.

Co?

Kiedy Bo Ling zauważył, iż twarz Feng Minga przybiera jeszcze bardziej zaskoczony wyraz, zaczął wyjaśniać:

Trzecia Księżniczka mówi prawdę. Te trzy warunki są proste do spełnienia, a jeden z nich dotyczy bezpośrednio Księcia Minga. Książę Ming jest oczywiście gościem Bo Linga, więc tylko ja jestem w stanie podołać temu zadaniu.

Feng Ming zamyślił się na chwilę, jedno z trzech życzeń dotyczy mnie?

Marszczył swe brwi bezustannie, jeszcze raz rozmyślając nad życzeniami Króla, w końcu poczuł, że tylko drugi z warunków może się z nim wiązać.

Czyżby Król Bo Jian, naprawdę myślał, że jestem najprzystojniejszym mężczyzną na świecie? Nic dziwnego, że Chiu Yue i Chiu Lan od rana do wieczora komplementowały mój wygląd i urodę. Myślałem, że to tylko próżne pochwały, ale wygląda na to, że Król Bo Jan również tak uważa.

Kiedy teraz o tym myślał, poczuł się niezmiernie dumny z samego siebie, szybko więc przytaknął na zgodę.

Trzecia Księżniczka zapytała nagle niepewnie:

To nie przysporzy Księciu Mingowi problemów, jednak nie jestem pewna, czy zechce nam Książę pomóc.

Bo Ling spojrzał na swego gościa i poważnie dodał:

Jeśli Książę Ming da nam swoją zgodę, Bo Ling osobiście osiodła konie i wraz z Księciem Mingiem wyruszy ze stolicy, aby odwieźć cię z powrotem do Xi Rei.

Nikt tak naprawdę nie wiedział, jak bardzo Feng Ming chciał powrócić do swego Królestwa.

Podarowanie Bo Lingowi portretu z własnym wizerunkiem nie było niczym nadzwyczajnym. Co najwyżej mogło wywołać w Rong Tianie odrobinę zazdrości.

Natychmiast zgodził się kiwając głową i dumnie mówiąc:

To rzeczywiście nic trudnego, możemy natychmiast zaczynać. Kiedy Czwarty Książę zamierza przyprowadzić mistrza malarstwa, aby namalować obraz?

Bo Ling i Trzecia Księżniczka wymienili się spojrzeniami zdziwieni i patrzyli tak na siebie przez krótką chwilę

Dlaczego mamy sprowadzać mistrza malarstwa?

– …Nie chcecie mojego portretu?

Ach, teraz rozumiem, Książę Ming musiał widzieć malowidło z wizerunkiem Mei Ji, najpiękniejszej kobiety na świecie i chciał nam je pokazać.

Feng Ming osłupiał w jednej chwili.

Mei Ji?

Zgadza się. Mei Ji uważana za najpiękniejszą z kobiet, lata temu opuściła potajemnie Fan Jia i od tamtej pory nikt jej nie widział. Mój Królewski Ojciec zawsze podziwiał reputacje Mei Ji, lecz nigdy nie miał szansy, aby ją spotkać.

Twarz Feng Minga natychmiast okryła się rumieńcem zażenowania, kiedy okazało się, że życzenie tych dwojga dotyczy zupełnie czegoś innego.

Trzecia Księżniczka, jakby tego nie zauważyła i kontynuując myśli Bo Linga dodała:

Nikt nie jest w stanie odnaleźć Mei Ji. To zadanie jest niezwykle trudne. Jednakże Mei Ji darzy głębokim uczuciem Króla Xi Rei i go wysłucha. Jeśli tylko Król Xi Rei powie słowo, Mei Ji z pewnością przyjedzie z wizytą do Bo Jian.

Na ustach Bo Linga pojawił się nagle wielki uśmiech:

Król Xi Rei głęboko i szczerze kocha Księcia Minga, na pewno wysłucha twojej prośby. Jeśli tylko Wasza Wysokość powie słowo, Król Xi Rei natychmiast przywiezie do nas Mei Ji.

Gdy tylko dokończył zdanie, klasnął ceremonialnie w dłonie i złożył pokłon pełen szacunku:

Dziękuję Księciu Mingowi za wszystko.

Feng Ming wciąż stał osłupiały. Zajęło mu wieki zanim zdążył przetworzyć w swej głowie te dziwne powiązania, które splatały ze sobą ten warunek.

Przypomniał sobie, że historię o Mei Ji opowiedział mu kiedyś pokrótce Xia Guan i w tamtym czasie wywołało to w jego sercu prawdziwy ból i gorzkie uczucia niepewności. W głowie Feng Minga buzowały myśli.

W haremie Bo Jian jest wiele konkubin, wystarczy tylko na nie spojrzeć, a od razu widać, że Król to prawdziwy kobieciarz. Jeśli Mei Ji przyjedzie do Bo Jian, jestem niemalże pewny, iż Król Bo Jian z przyjemnością dołączy ją do swej kolekcji. Czy w takim wypadku nie pozbędę się jednego ze swych miłosnych rywali? Nie… nie powinienem tak myśleć. Mimo wszystko, gdyby ta piękna kobieta została zmuszona do poślubienia takiego człowieka jak Król, byłoby to naprawdę godne pożałowania. Nie mogę się na niej mścić. Jeśli bym to zrobił, to Lie Er i dziewczęta patrzyłyby na mnie z pogardą.

Trzecia Księżniczka i Bo Ling wciąż podekscytowani, czekali na odpowiedź Feng Minga.

Kiedy po dłuższym milczeniu w końcu do nich przemówił, z jego ust popłynęło niewyraźne mamrotanie:

Więc… ten warunek… nie mogę pomóc Czwartemu Księciu.

Bo Ling zdziwiony zapytał:

Przecież to takie proste, dlaczego Książę nie chce mi w tym pomóc?

Czy Książę nie wyraził wcześniej zgody? – dodała Trzecia Księżniczka.

Feng Ming stanowczo potrząsnął głową.

Wcześniej… ta sprawa… teraz myślę, że to nie jest dobry pomysł. Mei Ji z pewnością się na to nie zgodzi. Czwarty Książę, proszę mnie już więcej o to nie prosić. Lepiej zastanówmy się nad rozwiązaniem pozostałych dwóch warunków, a nad tym pomyślimy później.

Ale ten…

Bo Ling. – Trzecia Księżniczka uśmiechnęła się lekko. – Jeśli Książę Ming nie wyraża na to zgody, nie możemy go do tego zmuszać. – Dokończyła, jednak w tym samym czasie pomyślała.

Pomimo tego, iż Książę Ming się nie zgadza, to wciąż możemy wysłać list do Xi Rei i zażądać przyjazdu Mei Ji.

Bo Ling spojrzał na kobietę zaskoczony. Zaraz jednak zrobił minę, jakby odczytał jej myśli i uśmiechnął się sam do siebie.

Po tej krótkiej wymianie zdań nie kontynuowali już więcej tego tematu.

Twarz Feng Minga przez całą drogę powrotną była posępna i przygnębiona. Kiedy w końcu dotarli do rezydencji Bo Linga wszędzie było widać rozlokowanych i uzbrojonych po szyję żołnierzy, pilnujących bramy wejściowej. W powietrzu czuć było napięcie.

Kiedy Bo Ling zauważył jak Feng Ming przygląda się gwardzistom, uspokajająco powiedział:

Książę Ming, proszę cię, abyś tego źle nie zrozumiał. Wasza Wysokość wciąż jest honorowym gościem w Bo Jian. Możesz pójść gdziekolwiek chcesz i robić cokolwiek zapragniesz. Żołnierze są tu tylko po to, aby cię dobrze chronić.

Feng Ming wyszedł szybko na zewnątrz karety i chłodno fuknął.

Lin Tan czekała już na niego wewnątrz komnaty. Gdy go tylko zobaczyła, natychmiast zeskoczyła z krzesła i wykrzyknęła:

Książę Ming wrócił! Czy widziałeś się z Królem?

Ona i Feng Ming przebywali ze sobą już od jakiegoś czasu, więc wszelkie ceremonialne powitania już dawno były niepotrzebne. Tak, jak zawsze robiła to w przypadku Bo Linga, podbiegła śmiało do niego i pociągnęła go za rękaw szaty.

Tak, widziałem go.

Lin Tan stała przy Feng Mingu przez chwilę, lecz kiedy zobaczyła Bo Linga który właśnie wynurzył się zza kotary, bez wahania zostawiła Księcia za sobą i rzuciła się w stronę mężczyzny.

Starszy Bracie, czy Starszy Brat widział się z Królem?

Bo Ling uśmiechnął się czule i wyciągnął ramiona, aby delikatnie podnieść siostrę.

Oczywiście, że go widziałem. Wielki Król pytał mnie czy Lin Tan jest grzeczna. Jeśli Lin Tan będzie posłuszna, pewnego dnia uczyni z niej prawdziwą Księżniczkę.

Lin Tan obiecuje, że będzie grzeczna – odpowiedziała słodko dziewczynka.

Trzecia Księżniczka stała zaraz za Bo Lingiem i wtrąciła:

Jeśli Lin Tan jest grzeczna, powinna iść teraz i poćwiczyć kaligrafię, wtedy pokaże nam jak dobrze się zachowuje.

Idź. – Bo Ling opuścił dziewczynę na dół.

Lin Tan odwróciła się i z lekko zasmuconą miną powiedziała do Feng Minga:

No więc… kiedy skończę pisanie, wtedy wrócę i pobawię się z Księciem Mingiem.

Zaśmiali się w tym samym czasie. Dziewczynka odwróciła się i szybko niczym mała iskierka wybiegła z pokoju.

Bo Ling obserwował jak mały cień Lin Tan znika za zasłoną, a w kącikach jego ust pojawił się nikły i łagodny uśmiech. Odwrócił się do Feng Minga i przemówił z szacunkiem.

Książę Ming powinien trochę odpocząć. Muszę iść do Lin Tan i pomóc jej w nauce. Jeśli Książę pozwoli, wrócę tu trochę później. – Podniósł ciężką zasłonę i spokojnie wyszedł z komnaty.

W tym momencie Feng Ming poczuł, że jedyną osobą, którą Bo Ling traktuje z prawdziwą troską, jest jego mała siostra. Nawet w stosunku do Trzeciej Księżniczki jest chłodny, wydaje się dbać bardziej o jej pozycję niż o nią samą. Nieświadomie westchnął głęboko na tę myśl.

Dlaczego Książę Ming tak ciężko wzdycha, czy coś Księcia niepokoi? – zapytała nagle Trzecia Księżniczka widocznie zmartwiona.

Myślę, że Bo Ling traktuje Lin Tan zbyt pobłażliwie.

To prawda – przyznała kobieta. – Czasami jak widzę Bo Linga tak czule rozpieszczającego Lin Tan, przypominają mi się moje siostry.

Coś w sercu Feng Minga nagle się poruszyło.

Wydarzyło się tak wiele rzeczy, odkąd przybył do Bo Jian, że całkowicie zapomniał o tragedii, która dotknęła Fan Jia.

Chłopak odchrząknął szybko zakłopotany. Za nic na świecie nie chciał ranić jeszcze bardziej serca Trzeciej Księżniczki, więc jak najszybciej starał się zmienić temat.

Może skupmy się na tych trzech warunkach Wielkiego Króla. Wiemy już, że najpiękniejszą z kobiet jest Mei Ji, ale pozostają jeszcze dwa z nich. Jak Bo Ling chce je rozwiązać?

Kiedy kobieta usłyszała to pytanie, jej czarne źrenice lekko się zwęziły. Przechyliła lekko głowę i zapytała:

Według Księcia Minga, jak należałoby je rozwiązać?

Najpierw musimy zająć się portretem. Myślę, że powinniśmy dowiedzieć się, kto jest uznany za najpiękniejszego mężczyznę na świecie.

Wydaje mi się, że w tym warunku Wielki Król sprawdza inteligencję Bo Linga.– Trzecia Księżniczka zmarszczyła brwi, po czym kontynuowała dalej. – Cały świat uznał Mei Ji za najpiękniejszą z kobiet i nie ma nikogo innego. Jeśli jednak chodzi o przystojnego mężczyznę, każde z jedenastu Królestw takiego posiada. Na przestrzeni lat nigdy ich nie pozycjonowano. Prawdopodobnie należałoby zebrać całą ich kolekcję, aby postawić ich przed Królem i pozwolić mu, żeby to on sam dokonał wyboru?

Feng Ming nadal stał w miejscu i intensywnie nad tym rozmyślał.

Piękno w oczach obserwatora. Hnm… to, co jest piękne dla nas, wcale nie musi być piękne dla Króla Bo Jian.

Piękno w oczach obserwatora? – Trzecia Księżniczka powtórzyła te słowa kilka razy, nagle rozpromieniła się i odwracając twarz w stronę Feng Minga zapytała:

Książę Ming, w twoich oczach, kto jest najpiękniejszym z mężczyzn?

Oczywiście… – Chciał wypowiedzieć imię Rong Tiana, lecz zatrzymał się lekko zażenowany w połowie zdania.

Nagłe wahanie Księcia nie umknęło bystrości kobiety. Uśmiechnęła się i wypowiedziała na głos swe przypuszczenia:

W oczach Waszej Wysokości najprzystojniejszym mężczyzną na świecie z pewnością jest Król Xi Rei. W moich oczach tym najprzystojniejszym jest Bo Ling. W oczach rodziców najwspanialszy jest zawsze ich rodzony syn. W takim wypadku, w oczach Króla najpiękniejszym z mężczyzn jest…

To Ojciec Król. – Nagle zza drzwi dało się słyszeć znajomy głos. Do środka wszedł Bo Ling z nieznacznym szumem podnosząc kotarę do góry. Szybko uśmiechnął się do pary stojącej w komnacie. – Najpiękniejszym z mężczyzn musi być Król Ojciec. Haha, to pierwsze z życzeń jest wybornie zabawną strategią, naprawdę przemyślaną. Dodatkowo, mój Królewski Ojciec jest rzeczywiście nieprzeciętnie przystojny, jest nawet bardziej uważny w pielęgnacji swojego ciała niż ktokolwiek inny, a w dotyku jego skóra jest milsza niż niejednej młodej dziewczyny. To i tak nad to, aby uznać go za najpiękniejszego z mężczyzn.

Feng Ming wpatrywał się w Bo Linga z niemalże otwartymi ustami.

Cienka skóra Króla, musiała być chyba jeszcze cieńsza niż skóra bawołu, której użył do stworzenia latających latarni, a Czwarty Książę idący w ślad za ojcem niczym owieczka, podzielał tę samą opinię…

Trzecia Księżniczka widząc zdziwioną twarz Feng Minga, nagle zapytała:

Czy Książę Ming ma inną opinię na ten temat?

Ach? Nie… nie. – Feng Ming gwałtownie potrząsnął głową.

Jeśli tak, musimy jak najszybciej znaleźć dobrego artystę, aby sportretował mego Ojca Króla, a zwłaszcza jego przystojną twarz, która będzie podziwiana przez następne pokolenia.

Część II

Pomimo tego, iż Feng Ming zgodził się z opinią Bo Linga, wciąż wewnątrz swojej głowy rozważał ten problem,

A co się stanie, jeśli ich przypuszczenia co do intencji Króla okażą się niewłaściwe? Jeśli Bo Lingowi się nie powiedzie, a ja obecnie przebywam pod jego opieką, czy oznacza to, iż ja również zostanę w to wplątany? Nie mogę pozwolić, aby do tego doszło. Najpierw muszę upewnić się, że nie utoniemy na tej samej łodzi…

Nie wahając się ostrzegł Bo Linga:

Czwarty Książę powinien jeszcze raz się nad tym zastanowić, zanim podejmie ostateczną decyzję. Jeśli nie to miał na myśli Król Bo Jian, Wasza Wysokość może stracić szansę na objęcie tronu.

Bo Ling przestał się uśmiechać, rozważał coś przez chwilę, po czym szybko podniósł głowę i spojrzał na Feng Minga.

Książę Ming nie powinien się martwić. Król pragnie spotkać się w Pałacu z najpiękniejszą z kobiet, jednak tylko portret najprzystojniejszego z mężczyzn ma zawisnąć w Pałacu Wewnętrznym. To potwierdza moje przypuszczenia. W tej sprawie potrzebuje on tylko własnego portretu, dlatego nie zażądał osobistego spotkania z żywą osobą.

Feng Ming rozmyślał nad słowami Bo Linga. Milczał przez cały czas, jednak wewnątrz siebie prowadził swój własny monolog;

To przerażające, aby Król był tak wrażliwy na swym punkcie i zmuszał innych do tego, aby sami przyznali, że jest najprzystojniejszym z mężczyzn. Hmn… Królu Bo Jian, nie możesz nawet równać się z małym paznokciem u dłoni Rong Tiana. Och, Rong Tian, kiedy po mnie przyjedziesz? Czy zamierzać zostawić mnie w rękach Bo Jian już na wieczność?

Potajemnie przeklnął swego kochanka w tych kilku słowach, jednak niemal natychmiast pożałował tego, a jego umysł wypełniły pozytywne myśli.

Rong Tian wciąż ma przed sobą armię Królestwa Li, z którą przyszło mu się zmierzyć. Wciąż musi modernizować nasze wojsko i rekrutować nowych żołnierzy. Oprócz tego musi rozwiązać tysiące spraw państwowych, a większość z nich nie da się odłożyć na później. Z pewnością zajmie mu wiele dni, zanim będzie mógł wyrwać się z Xi Rei i przyjechać do Bo Jian, a tym bardziej nie ma czasu, aby martwić się o mnie.

Całą noc nie mógł zmrużyć oka, ciągle wiercił się na łóżku i rozmyślał o Rong Tianie.

Udało mu się jednak tuż nad ranem złapać kilka godzin snu.

Następnego dnia, zanim jeszcze na dobre otworzył swoje oczy, tuż za drzwiami jego komnaty dało się słyszeć głośne i pośpieszne kroki. Niemalże natychmiast kurtyna została odsłonięta, a do środka wszedł uśmiechnięty i tryskający dobrym humorem Bo Ling.

Książę Ming czy już się obudziłeś? Czy wiesz, jakie ogłoszenia rozwieszone są po całym mieście?

Mężczyzna zachowywał się jak zawsze beztrosko, trzymając w dłoniach rulon papieru, który wyglądającego jakby przed chwilą zerwano go ze ściany. Podszedł do łóżka swego gościa i rozwinął go przed Feng Mingiem.

Na papierze wielkie czerwone litery obwieszczały nagrodę… nagrodę za wskazanie najpiękniejszego mężczyzny na świecie. Jeśli ktokolwiek w rodzinie jest uznawany za najprzystojniejszego mężczyznę na świecie, ma niezwłocznie udać się do rezydencji Pierwszego Księcia, aby otrzymać znaczącą nagrodę.

Twarz Feng Minga była przez chwilę bez wyrazu, zanim zwinął się na łóżku śmiejąc w głos.

To… ten Bo Hu jest naprawdę idiotą. Król Bo Jian z pewnością będzie wściekły, że Pierwszy Książę nie uznaje jego urody i nie wspiera go.

Bo Ling kiwnął głową i dodał:

To prawda. Nie minęła nawet godzina, gdy to ogłoszenie wpadło w ręce mego Króla Ojca. Od teraz mój Starszy Książęcy Brat może tylko pomarzyć o zdobyciu tronu.

Feng Ming wpatrywał się jeszcze przez chwilę w papierowy rulon, który pokazał mu Bo Ling. Czuł, że coś jest nie tak, jednak nie potrafił sprecyzować, co to było.

Wstał z łóżka, wziął papier w rękę i podszedł do okna ciągle dumając:

Bo Hu nawet gdyby nie odgadł, że najprzystojniejszy mężczyzna to jego własny ojciec, nie byłby w stanie wpaść na pomysł użycia tego plakatu…

Więc o czym Książę Ming myśli?

Ktoś użył tego ogłoszenia, aby zaszkodzić Bo Hu – stwierdził Feng Ming i nagle przyjrzał się uważniej Bo Lingowi.

Mężczyzna uśmiechnął się powoli.

Wasza Wysokość podejrzewa, że to ja?

Więc moje przypuszczenia są błędne?

Bo Ling zaśmiał się głośno.

Pomysłowość Księcia Minga jest rzeczywiście niedościgniona. Proszę, Wasza Wysokość, spójrz na to. – Wyciągnął kolejny zwitek ogłoszeń i rozłożył je na stole tuż przed Feng Mingiem.

Te również zawierały informacje o nagrodzie. Tekst był bardzo podobny do pierwszego, jedyną różnicą było to, że pod nagrodą podpisał się Drugi Książę Bo Jian.

Co to jest? – Feng Ming badawczo spojrzał na Bo Linga, a mężczyzna spokojnie mu odpowiedział.

Wymyśliłem tę strategie zeszłego wieczoru. Zmusiłem nawet skrybów, aby pracowali przez całą noc i napisali tyle ogłoszeń, ile zdołają. Jednak ktoś wykonał ruch przede mną, aby zaszkodzić Pierwszemu Księciu.

Więc osobą, której chciałeś zaszkodzić, był Bo Yiu?

Wybrałem jednego z dwóch – powiedział powoli Bo Ling, – Jednakże tworząc to obwieszczenie czułem, że czynię źle, nie doceniając siły mego Drugiego Książęcego Brata. Być może celowo zawsze maskował swe zdolności?

Feng Ming zmarszczył brwi.

Wczoraj obserwowałem Bo Yiu, nie wydaje mi się, aby był zdolny wymyślić taką intrygę.

Wierzę, że mój Książęcy Brat ma za sobą poparcie kogoś bardzo znaczącego. Ta osoba jest nie tylko znakomitym strategiem, ale jest w stanie przejrzeć myśli mego Króla Ojca. Ta osoba jest też skuteczna w swych działaniach, jest niezwykle szybka i nie pozostawia po sobie żadnych śladów. – Twarz Bo Linga nagle stała się bardzo poważna, a w jego głosie można było wyczuć smutek. – Książę Ming, nie zapominaj historii o Long Tianie i Fan Jia.

Myślisz, że to Ruo Yan? – Przerażony Feng Ming wypalił bez zastanowienia.

Jeśli Ruo Yan zdołał umieścić swoją marionetkę wśród rodziny Królewskiej Fan Jia, to mógł równie dobrze zrobić to samo w Bo Jian.

Dlaczego nie zdecydował się zaszkodzić tobie? Jesteś bardziej niebezpieczny niż Bo Hu.

Bo Ling wymusił na sobie uśmiech i potrząsnął głową:

Czy Książę Ming naprawdę uważa, że mój Królewski Ojciec jest aż tak nieudolny i niemądry? To błędne rozumowanie, nawet mój Starszy Książęcy Brat nie śmiałby tego zakładać, nie mówiąc już o mnie.

Feng Ming wysłuchał Bo Linga i nagle się ożywił.

Tak, jeśli ktoś miałby skrzywdzić Bo Hu, najbardziej podejrzaną osobą byłbyś ty, Wasza Wysokość. Kto w ogóle pomyślałby o Bo Yiu jako o rywalu Bo Hu?

Oboje usiedli przy stole i zamyślili się, a ich twarze były poważne.

Konsekwencje zaistniałej sytuacji zaczęły ich naprawdę martwić.

Jakiś czas później w wielki pośpiechu do komnaty weszła Trzecia Księżniczka. Kiedy tylko przekroczyła próg, natychmiast zaczęła mówić:

Pałac Królewski przysłał wiadomość do Bo Linga. Wierzę, że Wielki Król dowiedział się o rozwieszonych po stolicy ogłoszeniach. Bo Ling czy zastanawiałeś się nad tym i znalazłeś wyjście z sytuacji?

Mężczyzna uśmiechnął się smutno do kobiety i ponuro pokręcił głową.

Karą za skrzywdzenie Księcia jest cela śmierci, jednakże nie mają na mnie żadnych dowodów. Nie mniej jednak mój Ojciec Król już nigdy nie będzie przychylnie na mnie patrzył… będzie myślał, że usiłowałem skrzywdzić swego własnego Książęcego Brata.

Trzecia Księżniczka zagryzła wargi i ciężko usiadła na krześle:

Ten, kto starci zaufanie Króla, jak może w przyszłości ubiegać się o tron? Co robić? Co robić?

Nie ma dowodów, Ojciec Król nie zabije Bo Linga. Najwięcej problemów będzie miał jednak Książę Ming.

Martwisz się o mnie? – Feng Ming gwałtownie odwrócił się w stronę mężczyzny.

Jeśli Bo Ling nie będzie mógł udowodnić swojej niewinności, prawdopodobnie zostaną mi odebrane częściowe prawa i będę miał ograniczony wstęp do Królewskiego Pałacu. Co, jeśli w tym czasie ktoś będzie chciał skrzywdzić Księcia Xi Rei…?

Przed oczami Feng Minga nagle ukazało się wyobrażenie niebezpiecznie zwężonych źrenic Ruo Yana. Wpadł w panikę, a jego ciało zaczęło widocznie drżeć.

Niemożliwe! Nie możesz myśleć, że ta sytuacja doprowadzi do takiej katastrofy. Ruo Yan wciąż boryka się z ogromną armią Rong Tiana atakującą jego granice. Jak mógłby być tak nieodpowiedzialny, aby knuć i skupiać się na tylu rzeczach na raz? Jeśli Ruo Yan ma czas, aby spiskować i się za mną uganiać, wtedy Rong Tian na pewno wykorzysta sytuację i za chwilę przybędzie do Bo Jian, aby mnie stąd zabrać.

Trzecia Księżniczka opuściła głowę i delikatnie nią potrząsnęła.

Miejmy nadzieję, że tak będzie.

Kobieta wiedziała, że Feng Ming jest bardzo rozsądny, jednak czasami był bardzo naiwny i niewinny.

Wojna między Ruo Yanem a Rong Tianem zakończyła się w chwili, kiedy wyszło na jaw prawdziwe miejsce pobytu Księcia Minga.

Niemniej jednak wojsko Rong Tiana powinno nieco odpocząć po walkach, a sam Rong Tian musi je poprowadzić z powrotem do Xi Rei. Nawet gdyby chciał przyjechać do Bo Jian, musiałby podróżować przez kraje sąsiadujące z Królestwem Li, co oznacza, że czas tej podróży znacznie się wydłuży.

Ruo Yan jest w znacznie lepszym położeniu. Jego armia stacjonuje na granicach Li, więc nie ma problemu z szybkim wycofaniem żołnierzy. Dlatego więc opanowanie sytuacji jest dla Ruo Yana znacznie prostsze.

Jeśli Ruo Yan zapragnie znaleźć się w Bo Jian, wystarczy tylko, że przekroczy granice swego Królestwa.

Bo Ling również znajdzie się w niebezpieczeństwie, ale największym z problemów będzie to, że jeśli Czwarty Książę zostanie odsunięty od Pałacu, ktoś z łatwością może porwać Feng Minga i wywieźć go daleko.

Jeśli Książę Ming zostanie uprowadzony przez Ruo Yana w chwili, w której Bo Ling nie będzie w stanie go bronić, Rong Tian z pewnością nie zignoruje takiej niekompetencji i surowo ukarze Czwartego Księcia!

Jeśli Bo Ling zginie, tron Bo Jian na pewno wpadnie w ręce Bo Yiu, marionetki za której sznurki pociąga Ruo Yan. W tej sytuacji kolejne z Królestw będzie pod kontrolą Króla Li.

Och, zaledwie małe ogłoszenie z ukrytą między słowami intrygą, a budzi prawdziwe przerażenie – narzekała Trzecia Księżniczka, wymieniając spojrzenia z Feng Mingiem.

Oboje w tym samym czasie przywołali w pamięci niezatarte wspomnienie budzących grozę oczu Ruo Yana.

Bo Ling widząc przygnębienie na twarzy ukochanej kobiety udał jednak, że tego nie widzi i odwracając się w stronę Feng Minga powiedział z uśmiechem:

Książę Ming nie powinien się martwić. Oprócz Bo Linga w Bo Jian przebywa jeszcze inna osoba, która jest ci życzliwa i z pewnością zgodzi się, aby cię ochraniać. Co więcej, Wasza Wysokość możesz jej ufać.

Kto to?

Trzeci Książę Bo Qin. Podczas swych zeznań Bo Ling będzie musiał zostać w Pałacu. Książę Ming powinien odwiedzić mego Trzeciego Książęcego Brata i porozmawiać z nim o marzeniach.

Bo Lign starał się zachować swobodnie i niespiesznie pochylił się w ukłonie przed Feng Mingiem.

Po tej porannej rozmowie, wszyscy troje opuścili komnatę i udali się w różnych kierunkach. Bo Ling samotnie poszedł do Pałacu, aby spotkać się ze swym Królewskim Ojcem. Trzecia Księżniczka posłała po Han Su Wen, powiernika Bo Linga i rozkazała mu eskortować Feng Minga do rezydencji Trzeciego Księcia. Sama została na miejscu, aby opiekować się Lin Tan.

Zanim Feng Ming dotarł do posiadłości Bo Qina, ten już zdążył odebrać wysłaną wcześniej wiadomość.

Postawił swych ludzi, aby czekali na ważnego gościa tuż przed głową bramą. Kiedy tylko kareta Księcia Minga zajechała na dziedziniec, wyszedł z rezydencji, ukłonił się i z uśmiechem na twarzy przywitał:

Musiałem odbyć prawdziwą walkę z moim Czwartym Książęcym Bratem, aby Książę Ming w końcu mógł mnie odwiedzić.

Feng Ming poczuł prawdziwą sympatię do tego mężczyzny. Uśmiechając się wesoło niemalże wyskoczył z karety.

Rezydencja Waszej Wysokości jest naprawdę elegancka i spokojna. To chyba prawda, że rzeczy są takie same jak ich właściciele. – Feng Ming rozejrzał się dookoła i podszedł jeszcze bliżej do Bo Qina. – Dzisiaj nie będę zachowywał się jak gość, więc wejdźmy do środka i dobrze się bawmy.

Lekko zaskoczony Bo Qin, widząc jak Feng Ming ujawnia swe dziecinne i niewinne skłonności, natychmiast się rozluźnił, a kąciki jego ust delikatnie się wykrzywiły.

Po tym krótkim powitaniu, weszli do środka i siadając przy stole w salonie gościnnym wesoło rozmawiali popijając herbatę.

Opowieść Waszej Wysokości o marzeniach sennych sprawiła, że rozmyślałem o niej jeszcze po tym jak przyszedłem po przyjęciu do domu. Czułem jak prawdziwie głęboki ma to sens.

Feng Ming machnął dłonią i zaśmiał się:

Proszę, nie wspominaj o tym więcej, nigdy bym się nie spodziewał, że ta zwykła historia spowoduje, że tak wiele rzeczy się wydarzy. Gdybym wcześniej o tym wiedział, pewnie bym jej nie opowiedział.

Kiedy Feng Ming rozejrzał się dookoła i zobaczył, że gromadka służących po cichu opuściła komnatę, jego twarz nagle spoważniała.

Feng Ming ma prośbę i mam nadzieję, że Trzeci Książę będzie w stanie mi pomóc.

Bo Qin wyprostował się na swym krześle, po czym zaskoczony zapytał:

O co chce prosić Wasza Wysokość?

To nic wielkiego. – Oczy Fang Minga delikatnie się zwęziły. – Czy Trzeci Książę słyszał o tym, iż dziś rano Bo Ling miał audiencję u Króla w Pałacu Bo Jian?

Cokolwiek dzieje się na zewnątrz… nigdy o to nie dbałem, aby pytać i się tym interesować, więc… – Bo Qin był zażenowany i lekko potrząsnął głową.

Twarz Feng Minga wyrażała zrozumienie.

Tak, sytuacja na zewnątrz zawsze była skomplikowana. Och, ja także nie chciałem się w nic mieszać. W przeszłości będąc przy boku Rong Tiana nie musiałem o nic się martwić, teraz kiedy muszę być samodzielny… Och, nie powinienem mówić więcej tak niemądrych rzeczy. – Umilkł na chwilę, po czym przybliżając się do ucha Bo Qina wyszeptał: – Po całym mieście rozwieszone są ogłoszenia, które w konsekwencji są krzywdzące i ośmieszające dla Pierwszego Księcia. Bo Ling jest obecnie uznany za głównego podejrzanego w przeprowadzanym właśnie śledztwie. Wielki Król wezwał do siebie Bo Linga prawdopodobnie, aby przesłuchać go w tej sprawie.

Bo Qin nieznacznie zadrżał, wyglądał na zmartwionego, kiedy pośpiesznie powiedział:

Więc… więc muszę natychmiast udać się do Pałacu i poprosić Ojca Króla, aby wypuścił mego Czwartego Brata.

Oczywiście rzekome podejrzenia padające na Bo Linga są niesprawiedliwe. – Feng Ming działał jak prawdziwy strateg. – Trzeci Książę chce prosić o uwolnienie Bo Linga, lecz jakie masz dowody na jego niewinność?

To… oczywiście nie mam żadnych. Niemniej jednak, jego wspaniała postawa względem ludzi wskazuje na to, że nie mógłby zrobić czegoś tak bezdusznego, nie mógłby zrobić tak okrutnej rzeczy.

Oczywiście, że twój Czwarty Brat byłby zdolny do zrobienia tak wyjątkowo okrutnej rzecz, pomyślał Feng Ming w duchu.

Tak to prawda, Bo Ling zdecydowanie nie dopuściłby się do zrobienia czegoś takiego. Czwarty Książę obecnie jest bezsilny. Musimy bronić jego bezpieczeństwa, ale powinniśmy też być ostrożni przy Bo Hu i Bo Yiu. Mogliby skorzystać z nadarzającej się okazji, aby go zabić. Jednak przede wszystkim, powinniśmy poszukać dowodów oczyszczających Bo Linga z zarzutów, które przekonają Wielkiego Króla.

Strzec bezpieczeństwa Czwartego Brata? Poszukać dowodów, dzięki którym Król pozbędzie się swoich podejrzeń? Te dwie rzeczy są proste do powiedzenia, lecz niezwykle trudne do wykonania. – Bo Qin skrzywił twarz i spojrzał zdezorientowany i przerażony na Feng Minga.

Książę wytrzymał to spojrzenie i delikatnie chichocząc powiedział:

To wcale nie jest takie straszne trudne.

Bo Qin, choć wciąż był lekko zdumiony, nagle przytaknął:

Jeśli Książę Ming ma obmyśloną strategię, wówczas służę Waszej Wysokości radą i pomocą.

Feng Ming w sekrecie zaczął świętować, że grę w otwarte karty miał już za sobą. Zrobił poważną minę i niskim głosem powiedział:

Najlepiej będzie, jeśli pozwolimy Bo Lingowi przebywać w Pałacu razem z Królem. W tym samym czasie Książę Bo Qin pomoże Bo Lingowi znaleźć dowody jego niewinności, które oczyszczą go z tej zbrodni.

Tak, powinniśmy pozostawić Czwartego Brata przy Królu. – Oczy Bo Qina pojaśniały. Nieprzerwanie kiwał głową i dalej mówił. – Rozumiem, bezpieczniej będzie dla Czwartego Brata, jeśli pozostanie wewnątrz Pałacu. W tym czasie my przeprowadzimy własne śledztwo, aby udowodnić, że ta sprawa to tylko oczerniające Bo Linga oszustwo. Wtedy mój Królewski Ojciec na nowo mu zaufa.

Feng Ming przytaknął energicznie i kontynuował:

Proszę więc Trzeciego Księcia, aby udał się teraz przed oblicze Króla Bo Jian i głośno skrytykował Bo Linga. Dzięki temu Król Bo Jian tymczasowo zatrzyma Czwartego Księcia wewnątrz Królewskiego Pałacu. Później Wasza Wysokość ujawni, że od początku nie działałeś na szkodę Bo Linga, lecz zrobiłeś to dla jego bezpieczeństwa.

Bo Qin był nadzwyczajnie utalentowany w muzyce i sztuce, jednak w zetknięciu ze złożonością prawdziwych życiowych sytuacji, był prostoduszny i niezorientowany. Wstał i bez wahania odpowiedział:

Natychmiast tam się udam. – Kiedy już miał wychodzić, zatrzymała się na chwilę i spojrzał na Feng Minga.

Czy naprawdę takie jest życzenie Księcia Minga? Książę jest taki dobry dla mego kraju, tak bardzo martwi się tą całą sytuacją. Jeśli chodzi o ochronę mego Czwartego Brata, z pewnością najbezpieczniejszy będzie przy dobrym Królu Bo Jian. – Kiedy wypowiadał te słowa na jego twarzy pojawił się uśmiech wdzięczności.

Feng Ming poczuł jak wewnątrz siebie płonie ze wstydu. Mimo tego, iż czuł jak narasta w nim niepokój, skorzystał z sytuacji, aby zdobyć przewagę nad Bo Lingiem i zatrzymać go w Pałacu. Kiedy Rong Tian przyjedzie po niego, będzie o wiele bezpieczniej, jeśli w tym czasie zastanie go w rezydencji Trzeciej Księżniczki, niż w rękach Bo Linga. Za nic nie chciał znów stać się zakładnikiem.

Bo Ling, och, Lang Bo Ling, nie atakuję cię dlatego, że chcę twojej zguby. Robię to dla mego własnego szczęścia i spokoju. Będzie lepiej dla ciebie, jeśli pozostaniesz bezpiecznie zamknięty w Pałacu… nawet jako zakładnik. Kiedy wrócę do Xi Rei bezzwłocznie napiszę list i poproszę Króla, aby cię uwolnił i oczyścił z zarzutów.

Kiedy Bo Qin wyszedł w końcu ze swej rezydencji Feng Ming pozostał w środku. Odpoczywając i ciesząc się widokiem ogrodu za oknem, popijał spokojnie herbatę.

Po upływie dwóch godzin pod bramy rezydencji powróciła kareta wioząca Bo Qina.

Trzeci Książę wszedł do pokoju i niezwłocznie zdał relację Feng Mingowi.

Ojciec Król jest naprawdę rozwścieczony. Kto mógł uknuć tak brzydki plan, aby skrzywdzić mego Czwartego Brata? Zbeształem go tylko w dwóch zdaniach i zaraz po tym Ojciec Król nałożył na niego areszt domowy. Wydał też dekret o przeprowadzeniu natychmiastowego dochodzenia. Och, to było straszne! Twarz mego brata wpatrzonego we mnie była naprawdę czymś okropnym. To dobrze, że później będę mógł mu wszystko wytłumaczyć i mój brat sam zrozumie, że ja również cierpiałem.

Feng Ming zaśmiał się cicho, wypił do końca herbatę i odstawił filiżankę na stolik.

Z pewnością będzie niezmiernie wdzięczny Waszej Wysokości, gdy się później o tym dowie. Jeśli nawet teraz Bo Ling cię za to nienawidzi i nie będzie chciał ci wybaczyć, nawet potem gdy zostanie już Królem, Trzeci Książę nie musi się niczego obawiać. Wasza Wysokość może wówczas przybyć do Xi Rei i żyć tam jako mój ważny gość.

Kiedy już padły te słowa, to poczuli, że ich serca odczuły niewielką ulgę. Obaj bowiem myśleli, że działają dla dobra Bo Linga.

Aby więcej o tym nie myśleć zmienili również temat rozmowy, zaczynając dyskusję o muzyce i poezji.

Feng Ming znał wiele wierszy, więc bezwstydnie skradł kilka zdań i słynnych słów ze starożytnej literatury Li Bai1 i Su Dongpo2, czym oczywiście bezgranicznie zaimponował Bo Qinowi.

Rozmawiali tak przez całą noc, w pełni ciesząc się swoim towarzystwem.

Następnego dnia Trzeci Książę pozostawił Feng Minga w swej rezydencji, a sam wyszedł, aby sumiennie zacząć własne śledztwo.

Feng Ming, który nigdy nie lubił siedzieć zbyt długo i samotnie w jednym miejscu, z całych sił zapragnął wyjść na zewnątrz.

Pamiętał jednak, iż sytuacja była niebezpieczna i lepiej dla niego, aby pozostał wewnątrz wygodnych komnat. Pomyślał, iż prawdziwym błogosławieństwem było to, że Bo Qin rozkazał swej służbie, aby przynieśli wszystkie ciekawe zabawki słynne w Bo Jian. Dzięki nim Feng Ming mógł się nimi pobawić i nie zanudzić na śmierć. W konsekwencji Książę Xi Rei spędził ten dzień jako jeden z najspokojniejszych odkąd przybył do Bo Jian.


1. Li Bai – chiński poeta z okresu złotego wieku chińskiej poezji.

2. Su Dongpo – chiński poeta, prozaik, kaligraf i polityk z czasów dynastii Song.

Tłumaczenie: Polandread

Tom I
Rozdział 1
Rozdział 2
Rozdział 3
Rozdział 4
Rozdział 5
Rozdział 6
Rozdział 7
Rozdział 8
Rozdział 9
Rozdział 10
Rozdział 11
Rozdział 12
Rozdział 13
Rozdział 14
Rozdział 15
Rozdział 16
Rozdział 17
Rozdział 18
Rozdział 19
Rozdział 20
Rozdział 21
Rozdział 22
Rozdział 23

Tom II
Rozdział 24
Rozdział 25
Rozdział 26
Rozdział 27
Rozdział 28
Rozdział 29
Rozdział 30
Rozdział 31
Rozdział 32
Rozdział 33
Rozdział 34
Rozdział 35
Rozdział 36
Rozdział 37
Rozdział 38
Rozdział 39
Rozdział 40
Rozdział 41
Rozdział 42
Rozdział 43
Rozdział 44
Rozdział 45
Rozdział 46
Rozdział 47
Rozdział 48
Rozdział 49

Tom III
Rozdział 50
Rozdział 51
Rozdział 52
Rozdział 53
Rozdział 54
Rozdział 55
Rozdział 56
Rozdział 57
Rozdział 58
Rozdział 59
Rozdział 60
Rozdział 61
Rozdział 62

Tom IV
Rozdział 63
Rozdział 64
Rozdział 65
Rozdział 66
Rozdział 67
Rozdział 68
Rozdział 69
Rozdział 70
Rozdział 71
Rozdział 72
Rozdział 73
Rozdział 74
Rozdział ekstra

Tom V
Rozdział 75
Rozdział 76
Rozdział 77
Rozdział 78
Rozdział 79
Rozdział 80
Rozdział 81
Rozdział 82
Rozdział 83
Rozdział 84
Rozdział 85
Rozdział 86
Rozdział 87
Rozdział 88
Rozdział 89
Rozdział 90
Rozdział 91
Rozdział 92
Rozdział 93
Rozdział 94
Rozdział 95
Rozdział 96
Rozdział 97

Tom VI
Rozdział 98
Rozdział 99
Rozdział 100
Rozdział 101
Rozdział 102
Rozdział 103
Rozdział 104
Rozdział 105
Rozdział 106
Rozdział 107
Rozdział 108
Rozdział 109
Rozdział 110
Rozdział 111
Rozdział 112
Rozdział 113
Rozdział 114
Rozdział 115
Rozdział 116
Rozdział 117

Tom VII
Rozdział 118
Rozdział 119
Rozdział 120
Rozdział 121
Rozdział 122
Rozdział 123
Rozdział 124
Rozdział 125
Rozdział 126
Rozdział 127
Rozdział 128
Rozdział 129
Rozdział 130
Rozdział 131
Rozdział 132

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.