Rozdział 3218 min. lektury

Po wejściu do budynku i skierowaniu się do wewnętrznej komnaty Feng Ming został przywitany przez ciepły i słodki zapach kadzidła. Książę poczuł się tak, jakby odwiedzał buddyjską świątynię, gdzie powietrze było ciężkie, ale przyjemne. Przysłuchując się uważnie, uchwycił delikatny szum wody ukrytej gdzieś w pobliżu. Tworzyło to atmosferę łagodności i spokoju. Szedł tak dalej, dopóki nie stanął przed prywatną komnatą Księżniczki.

W pomieszczeniu znajdowały się trzy osoby, które swobodnie siedziały na matach tuż przy oknie. Atrakcyjna kobieta usadowiła się pośrodku pomiędzy dwoma mężczyznami. Ubrana była w długą szatę w kolorze głębokiego fioletu, a jej rękawy ozdabiały frędzle i delikatne wzory. Brzoskwiniowy róż pokrywał jej policzki, a oczy były ostro i jaskrawo wymalowane.

Feng Ming, kiedy tylko ją zobaczył, to od razu domyślił się, że jest to Trzecia Księżniczka. Jej uroda była zgodna z tym, jak opisywały ją plotki.

Był przyzwyczajony do oglądania w telewizji pięknych kobiet z całego świata. Jednak widząc tę nadzwyczajną urodę, Książę tylko nieznacznie kiwną głową na przywitanie, pozostawiając komplementy niewypowiedziane, a gdy spojrzał jej prosto w oczy, nie pokazał na zewnątrz swego zakłopotania.

Osobiste służące Księżniczki ustawiły się w rzędzie z boku pomieszczenia, a Fen Yan stanęła obok swej Pani. Wszyscy obserwowali ukradkiem Feng Minga. Byli wręcz zdumieni, widząc spokój, jakim emanował Książę i tym, że nie miał zamiaru się narzucać.

Urzędnik Xia miał rzeczywiście rację. Dwoma mężczyznami towarzyszącymi w tym momencie jego ciotce byli Król Li, Ruo Yan, we własnej osobie i matematyczny geniusz Mistrz Dong. Tych troje ludzi siedziało w kole nad pojemnikiem z piaskiem, przy którym robili obliczenia i dyskutowali.

Mistrz Dong był siwym, zarośniętym i rozczochranym starszym mężczyzną. Miał duży, pompatycznie zadarty w górę nos. Gdyby Feng Ming kiedykolwiek przeszedł koło niego na ulicy, nigdy by nie zgadł, że mężczyzna mógłby być tak wielkim uczonym.

Starzec trzymał w swym ręku długi bambusowy wskaźnik i był zajęty rysowaniem i dyskusją nad swą pracą. Trzecia Księżniczka wydawała się kompletnie pochłonięta tym wykładem, a jej głowa kiwała się nieznacznie, kiedy przetwarzała informację.

Feng Ming spojrzał po chwili na Ruo Yana, oszacowując, iż ma on około dwudziestu siedmiu lub dwudziestu ośmiu lat. Na pierwszy rzut oka nie było w nim nic specjalnego. Przy jego pasie znajdował się miecz, jednak nie był on znacząco wyeksponowany. Gdyby nie słyszał wcześniejszych ostrzeżeń od Lie Er i Mistrza Xia, prawdopodobnie nie widziałby w tym mężczyźnie żadnego zagrożenia.

Książę kontynuował obserwację przebiegu spotkania, na którym zgodnie wymieniano wiedzę. Jednak do tej pory nie został do ich grona zaproszony. Przypuszczał, że w momencie, kiedy otworzyłby swe usta i przerwał tę pogodną atmosferę, zostałby natychmiast wyrzucony na zewnątrz za swą arogancję. Ponieważ było bardzo zimno, nie miał w planach powtórnie się tam znaleźć i marznąć.

Zamiast tego spokojnie usiadł w nieznacznym oddaleniu i zdecydował się zagrać rolę posłusznego i pełnego szacunku młodzieńca.

Głos Mistrza Dong był bardzo łagodny, a wszystkie słowa, które opuszczały jego usta, były przepełnione profesjonalną i wzniosłą terminologią.

Feng Ming nie rozumiał nawet połowy z tego, co słyszał. Czas mijał, a on nadal siedział w cieniu przez kolejne pół godziny, cicho jęcząc w duchu. Gdyby wiedział, że do tego dojdzie, przywitałby się z Księżniczką zaraz na początku, kiedy tylko wszedł do tego pokoju.

Dlaczego wcześniej nie nalegał, aby przerwać tę szczęśliwą atmosferę? Teraz nie był nawet pewien, jak długo przyjdzie mu jeszcze czekać, zanim ten matematyczny geniusz zakończy audiencję u jego Książęcej Ciotki.

Ci starożytni ludzie byli straszni we wzajemnych stosunkach. Widać było, że czas innych ludzi ma dla nich niewielkie znaczenie.

Fan Jia i Xi Rei na chwilę obecną nie dzieliły ze sobą przyjaznych relacji. Z pewnością każdy by pomyślał, że ważniejszą kwestią było naprawienie stosunków między krajami, niż podrzędna dyskusja o teoriach matematycznych. To było naprawdę skomplikowane.

Nagle Mistrz Dong nareszcie skończył swe długie objaśnienia.

Kiedy Feng Ming zobaczył, że usta mężczyzny w końcu się zamknęły, wypuścił z siebie głośne westchnienie. Na nowo się skupił i poruszył, aby wstać, wierząc, że nareszcie nadarzyła się okazja, aby w końcu przywitać się z Księżniczką.

Zamiast tego, zanim jeszcze zdążył podnieść się ze swego miejsca, został powstrzymany, gdy Księżniczka niemalże natychmiast wciągnęła Dong Fang Tiana z powrotem w dyskusję.

– Mistrzu Dong, te umiejętności i narzędzia, o których mówiłeś, są oczywiście bardzo użyteczne, jednakże streszczenie ich argumentacji stanowić będzie bardzo skomplikowany proces. Jeśli będziemy chcieli, aby ludzie tego używali na szczeblu krajowym, zajmie to zbyt dużo czasu i zachodu, aby wyuczyć ich samych podstaw.

– Wasza Wysokość ma rację, jednakże przestudiowałem niezliczoną liczbę narzędzi do tejże kalkulacji. Każda z nich ma zalety i wady w zależności od rodzaju problemu. Jednakże matematyczne kalkulacje Królestwa Li są w tej chwili najlepszymi sposobami, a ludziom, którzy mają choć cień zdolności, nie zajmie więcej niż miesiąc, może dwa, aby z sukcesem ich używać – odpowiedział starszy mężczyzna.

Feng Ming, kiedy usłyszał, iż zaczynają oni kolejną dyskusję, wywrócił oczami i delikatnie westchnął, lecz w duchu zaczął głośno krzyczeć.

Wcześniej, gdy tylko Książę przekroczył próg komnaty, Ruo Yan bardzo dokładnie i dyskretnie mu się przyjrzał. Teraz, usłyszawszy ten cichy dźwięk niezadowolenia, rzucił mu powtórne spojrzenie. Drwiący uśmiech odmalował się na ustach Króla i z lekką nutą arogancji nagle przemówił:

– Słyszałem, że Rong Wang Królestwa Xi Rei jest bardzo utalentowanym matematykiem, więc z pewnością i Koronowany Książę jest wyuczony w tej dziedzinie. Może Książę chciałby się wypowiedzieć na temat nowych matematycznych obliczeń Mistrza Donga?

Kiedy Ruo Yan o to zapytał, to nagle uwaga wszystkich zebranych w komnacie skierowała się w stronę Feng Minga. Skoncentrowane na nim oczy, wystraszyły go na tyle, że jego plecy natychmiast się wyprostowały.

Jak do diabła miałby wiedzieć cokolwiek na temat matematycznych teorii? Zamiast odpowiedzieć na pytanie Króla, zdecydował się zignorować ten problem i skorzystać z okazji, że Księżniczka nareszcie skierowała na niego swą uwagę. Natychmiast przesłał swej ciotce ciepły uśmiech, po czym wstał i ruszył w kierunku ich trojga. Następnie ukląkł, skłonił się nisko i z szacunkiem powitał Księżniczkę.

– An He przybył tu, by złożyć wizytę swej Książęcej Ciotce.

Trzecia Księżniczka odpowiedziała delikatnie:

– Koronowany Książę, proszę, wstań. Książę podróżował z tak daleka, aby tu przybyć. Musiało to być dla ciebie niezwykle męczące.

Nigdy by się nie spodziewał, że ich pierwsze spotkanie będzie tak cywilizowane, a Księżniczka, gdy tylko go zobaczy, nie wspomni od razu o śmierci swego męża.

Feng Ming zaskoczony jej reakcją, usiadł natychmiast, a jego oczy skupiły się na kobiecie.

– Książęca Ciotko, An He przybył tu, ponieważ chciałem cię osobiście powitać i eskortować w powrotnej drodze do Xi Rei. An He z pewnością będzie traktował swą Ciotkę jak własną matkę. Proszę Waszą Wysokość o wyrażenie na to zgody.

– An Xun podróżował do Xi Rei w celu przejęcia tronu, a mój ojciec dla bezpieczeństwa i korzyści Fan Jia wysłał również tam nasze wojska. Pomimo tego Koronowany Książę w pokojowych zamiarach przebył całą tę drogę, aby powitać i zaprosić do Xi Rei ciotkę, której nigdy wcześniej nie spotkał? Zważywszy na te wszystkie kłopoty, jaki jest prawdziwy powód twego przybycia tutaj?

Trzecia Księżniczka odwróciła się i skierowała swe oczy z powrotem na pudełko z piaskiem, jakby te maleńkie granulki skrywały skarby i całą radość jej serca. Jej czerwone usta wyszeptały:

– Jeśli cały twój trud jest tylko przez wzgląd na utrzymanie władzy i bogactwa, to był on podjęty na marne. Tak przyziemne rzeczy są bardzo niestałe. Czyż nie lepiej jest poświęcić swój czas, aby stworzyć wieczne i niezmienne prawa oraz teorie matematyczne? Jak myślisz Koronowany Książę, czyż nie mam racji?

Feng Ming zaniemówił na dłuższy czas. Nigdy by nie pomyślał, że Księżniczka będzie miała takie poglądy na politykę i że będzie tak fanatycznie zafascynowana matematyką i obliczeniami. Książę naprawdę nie wiedział, co odpowiedzieć.

Ruo Yan skradł okazję i pochwalił kobietę:

– Księżniczka z pewnością ma wielkie doświadczenie, a twe wrodzone talenty są nadzwyczajne. Ruo Yan słyszał o twej inteligencji już od wielu lat, a dziś mam okazję, aby prosić cię o twoją rękę, byś stała się moją Królową. Gdy tylko Księżniczka przybędzie do Królestwa Li, twój status będzie tak wielki, że nikt nie odważy się ciebie urazić. Będziesz również mogła przeprowadzać badania i rozwijać swe zdolności matematyczne niczym niepokojona. Co więcej, Mistrz Dong będzie tam, aby wspierać cię w twych naukach i ja również będę ci oddany dniem i nocą. Czy nie brzmi to, jak raj na ziemi?

Mistrz Dong szybko potwierdził słowa Króla:

– To prawda, ten stary Mistrz i Wasza Wysokość będą mogli razem analizować i rozwiązywać szereg matematycznych problemów. Nic nie może się z tym równać.

Te słowa natychmiast poruszyły serce Księżniczki. Jej oczy zwróciły się w kierunku Ruo Yana, po czym na nowo skupiły się na piasku.

W jednej chwili w głowie Feng Minga włączył się alarm. Podczas podróży do Fan Jia urzędnik Xia przewidział i uprzedził go o licznych wydarzeniach, jakie mogą mu się tu przydarzyć, powiedział również, jak należy je rozwiązać. Jednakże żadna z tych rozmów nie zawierała scenariusza, w którym Ruo Yan prosi Trzecią Księżniczkę o rękę. Feng Ming nie miał żadnego asa w rękawie i kompletnie nie wiedział jak poradzić sobie z Królem Li.

Jednakże musiał zrobić wszystko, aby zapobiec temu małżeństwu. W jego głowie mieszało się tysiące myśli. Widząc jednak, że Księżniczka waha się jeszcze, powiedział głośno:

– Nie, to niemożliwe!

Usłyszawszy jego sprzeciw, wszystkie pary oczu natychmiast skierowały się w jego kierunku.

Ruo Yan zaśmiał się szyderczo, po czym spojrzał na Feng Minga, a jego oczy nagle rozbłysły, przeszywając go spojrzeniem niczym wściekły tygrys czekający, aby pożreć swą ofiarę.

Księcia oblał naraz zimny pot. Teraz zrozumiał, dlaczego każdy mówił, iż ten mężczyzna jest tak budzącą grozę osobą. Z tym strasznym spojrzeniem idealnie zasługiwał na swą reputację.

Po krótkiej chwili jego ostre spojrzenie szybko zniknęło, a na jego twarzy pojawił się uśmiech, gdy delikatnie zapytał:

– Książę An He, czyżbyś sugerował, że Trzecia Księżniczka nie powinna za mnie wychodzić?

Dreszcz przeszedł po plecach Feng Minga. Zacisnął swe zęby i wstał z miejsca, odpowiadając:

– Nie to miałem na myśli. Zważywszy na to, iż moja Ciotka jest tak zafascynowana matematyką, to powinna udać się ze mną do Xi Rei. Metody kalkulacyjne Xi Rei są najznakomitsze spośród wszystkich Królestw, a narzędzia obliczeniowe są naprawdę wspaniałe. Stąd więc bardziej odpowiednim miejscem dla Waszej Wysokości, aby rozwijać matematyczne zdolności, jest Xi Rei.

W tej chwili był tak zestresowany, że nawet nie pomyślał o tym, czy rzeczywiście Xi Rei ma jakiekolwiek osiągnięcia w tej dziedzinie wiedzy. Po prostu ścigał się z czasem, dlatego wypowiedział te szokujące przechwałki… Boże dopomóż!

Mistrz Dong natychmiast wybuchnął śmiechem i rzucił na Feng Minga szydercze spojrzenie. Księżniczka również spojrzała na niego z pogardą. Jej miłość do matematyki była ogromna, a ludzie tworzący fałszywe twierdzenia nie mogli uciec przed jej osądem. Jej wyraz twarzy spochmurniał:

– Książę An He, powinieneś ostrożniej dobierać słowa. Wszyscy wiedzą, że to Królestwo Li jest najbardziej rozwinięte, jeśli chodzi o matematykę, a Mistrz Dong jest oczywiście najwybitniejszym w świecie nauczycielem na tym polu wiedzy. Proszę więc nie namawiaj mnie, abym z Tobą pojechała, dając mi tak fałszywe obietnice.

Feng Ming natychmiast się zarumienił.

Przeszywające spojrzenie Ruo Yana cieszyło się każdą częścią upokorzenia, jakie odczuwał Książę. Biała skóra Księcia nabrała czerwonego koloru, podkreślając piękne oczy, długie rzęsy i delikatne brwi.

Czarne źrenice Króla wpatrywały się intensywnie, dając subtelne i dziwnie erotyczne spojrzenie. Ruo Yan przez krótką chwilę poczuł w swym sercu coś, co spowodowało, że zabiło ono mocniej. W środku siebie odczuwał niepokój, jednak nie poddając się temu, głośno odkaszlnął i przemówił do Feng Minga:

– Ponieważ Koronowany Książę jest tak dumny z rozwoju Xi Rei, to z pewnością mógłby zademonstrować nam, jak wyglądają wasze najnowsze metody obliczeniowe?

W przemowie Króla wyczuć można było sarkazm. To była pułapka celowo wymyślona, aby go ośmieszyć. Gdyby Feng Ming podjął się dyskusji z Mistrzem Dong, nie wynikłoby z tego nic dobrego.

Książę wpatrywał się zatroskany w kobierzec tuż przed nim. Co zrobić, aby nie wpaść w tę pułapkę? Palił mu się grunt pod nogami, więc zmusił się szybko do przypomnienia sobie czegokolwiek ze współczesnej wiedzy, która ocaliłaby go przed zbliżającą się katastrofą. Wyliczenia nie stanowiły żadnego problemu, ważniejsze było to, że w swoich czasach używał do tego komputera lub kalkulatora, a w tym archaicznym świecie coś takiego w ogóle nie istniało.

Na szczęście dla Feng Minga zrobił on bardzo dobre wrażenie na Fen Yan. Widząc, że jest on nieco zmieszany i zagubiony, skłoniła się i uklękła przy Trzeciej Księżniczce, cicho naszeptując do jej ucha:

– Wasza Wysokość, jest tu Mistrz Dong. To naturalne, że Książę An He czuje się onieśmielony jego obecnością. Proszę, pozwól Koronowanemu Księciu podzielić się z Tobą swą wiedzą innego dnia w czasie prywatnej audiencji?

Księżniczka spojrzała na Feng Minga i jego okryte potem czoło. Czując, iż otrzymał on już swą lekcję, była skłonna przytaknąć i darować mu winę, jednak przeszkodził jej w tym głośny okrzyk Feng Minga:

– Eureka!

Ten nagły wybuch zaskoczył wszystkich. Książę zignorował ich reakcję i przesunął się bliżej swej ciotki, mówiąc:

– Najlepsza metoda obliczeniowa, przypomniałem sobie! – Wielki uśmiech pojawił się na jego twarzy, zanim dodał – Prezentacja jest nieco trudna i będę musiał pożyczyć kilka ważnych rzeczy od Jej Wysokości.

– Och? – odpowiedziała Księżniczka. – Czego potrzebujesz?

– Potrzebuję około pięćdziesięciu wydrążonych pereł, dziesięć złotych nitek i dwie drewniane małe tabliczki.

– Nie potrzebujesz dużych płyt? – zapytała zaskoczona.

– Nie potrzebuję.

Podczas tej ery większość z metod i narzędzi do obliczeń matematycznych wzorów bazowała na algorytmach wyrytych na drewnianych płytach. Każdy z zebranych w tym pomieszczeniu był zaskoczony faktem, iż Feng Ming nie poprosił o żaden z drewnianych narzędzi.

Kobieta była autentycznie ciekawa, co Książę zamierza zrobić z tymi perłami, nitkami i cienkimi drewnianymi tabliczkami, kiedy mu je podawała.

Książę szybko nawlókł perły na złote nitki i przywiązał końce do kawałków drewna. Położył je delikatnie na podłodze i złożył wszystkie razem. Gdy tylko skończył, radośnie podniósł głowę i powiedział:

– Gotowe! Pierwsze prawdziwie wielkie narzędzie obliczeniowe tej archaicznej ery! Z pewnością wzbudziłoby zazdrość i podziw każdego obcokrajowca i byliby zaskoczeni tym wynalazkiem.

W swych szybkich przemyśleniach Feng Ming postanowił skonstruować bardzo prosty abakus. Trzecia Księżniczka siedziała już prawie na krawędzi swego miejsca, a jej oczy spoglądały w dół na przedziwny wynalazek.

– Jak ta dziwna rzecz miałaby pomóc w obliczeniach?

Ruo Yan również był zaintrygowany. Patrzył z ciekawością w ten sam punkt, zanim odwrócił się w stronę Księcia, a jego oczy skupiły się na jego pięknych, uśmiechniętych czerwonych ustach. Nagle powiedział z pogardą:

– Cóż za żałośnie wyglądające narzędzie, to wręcz śmieszne.

– Wasza Wysokość, proszę zaczekać. – Dong Fang Tian był naprawdę wielkim uczonym. Kiedy przyjrzał się prostemu liczydłu Feng Minga, jego oczy nagle pojaśniały, a głowa skłoniła się życzliwie, gdy spoglądając na Fang Minga, zapytał: – Pomimo iż ten instrument wygląda bardzo prosto, to naprawdę skrywa w sobie wielkość prawdziwej matematycznej magii. Proszę, Książę An He, oświeć nas i wytłumacz, jak należy go używać? – Ton głosu nauczyciela zmienił się i był teraz nieco inny, niż ten, którym wymówił szorstkie przywitanie, jakie podarował Feng Mingowi na początku.

Książę starał się ukryć swój tryumfalny uśmiech. Kto by pomyślał, że narzędzie, które istniało w Chinach już przed tysiącem lat i jest wciąż używane we współczesnych czasach, wprawi tego geniusza w całkowite oszołomienie.

Szybko oczyścił swe gardło i spojrzał na Trzecią Księżniczkę, oferując jej uśmiech roztapiający serce.

– Wasza Wysokość, proszę podać temat.

– Temat? Co masz na myśli?

– Chodzi o dodawanie lub odejmowanie, jak na przykład 188 i 397, ile to się równa? – Feng Ming wytłumaczył z zadowoleniem.

Nagle spostrzegł, że atmosfera w pokoju nieco się zmieniła. Trzecia Księżniczka spojrzała na niego dziwnie.

– Po co w ogóle używać narzędzi do tak prostej kalkulacji?

– Słucham? – Ta odpowiedź zaskoczyła Feng Minga.

Czyżby pomylił się, myśląc, że ludzie tej ery są tak bardzo zacofani w arytmetyce? Może wymyślili już narzędzia, które dawałyby możliwości obliczeniowe podobne jak liczydło? Znowu oblał go zimny pot.

Presja, jaką odczuwał do tej pory, stała się jeszcze większa. Twarz Księżniczki pozostała niewzruszona, a Ruo Yan uśmiechał się chłodno, obserwując jak dalej rozwinie się ten dramat. Tylko Mistrz Dong wydawał się nadal zainteresowany tym, co Feng Ming ma do powiedzenia.

Książę był tak dumny ze swego wynalazku, gdyby teraz się wycofał, oznaczałoby to dla niego ogromny wstyd.

Chłopak wytarł czoło rękawem szaty, zacisnął zęby i otwarcie powiedział:

– Więc jeśli mógłbym prosić Trzecią Księżniczkę o matematyczny temat, który mógłbym poddać kalkulacji. To liczydło wygląda niepozornie, jednak nie istnieje problem na tej ziemi, którego nie dałoby się rozwiązać.

W tej samej chwili pomyślał:

Jeśli ona zada mi coś, co jest kompletnie poza moim zakresem, będę twierdził, że tylko Rong Wang będzie w stanie rozwiązać to za pomocą liczydła. W ten sposób spróbuję ją przekonać, że Xi Rei jest dla niej najlepszym miejscem.

Księżniczka patrzyła na Feng Minga, myśląc, jak pewny swego wydaje się on być. Wciąż nieco sceptyczna, kiwnęła głową na zgodę i powiedziała:

– Dobrze, mam odpowiednie pytanie dla ciebie, Książę.

W jednej chwili każdy ze zgromadzonych skupił się na jej ustach. Feng Ming był szczególnie zaniepokojony, a w jego oczach pojawiło się zniecierpliwienie.

W czasie, kiedy był tak skupiony na swej Ciotce, w ogóle nie zauważył, że z boku para intensywnie wpatrujących się w niego oczu obrała go za swój cel.

– Moje pytanie brzmi…