Rozdział 318 min. lektury

Gui Sen gwałtownie odsłonił kurtynę i zamaszystym krokiem wszedł do pomieszczenia.

Feng Ming bezzwłocznie podążył za nim, jednak przed samym wejściem obrócił swą głowę i spojrzał szybko w kierunku przebiegłej służącej. Dziewczyna uśmiechała się i z pewnością grała dla nich przedstawienie godne oklasków.

Nie tracąc więcej czasu, poszedł za Gui Senem, zabierając ze sobą Lie Er, Generała Tonga i Mistrza Xia, a reszcie swej grupy dał znak, aby się wycofała. Po drugiej stronie kurtyny mężczyźni zatrzymali się pośrodku wspaniałego i ekstrawaganckiego holu.

Urzędnik Xia chrząknął, aby oczyścić swe gardło i wyraźnie ogłosił przybycie swego Pana:

– An He, Koronowany Książę Xi Rei, przybył, aby złożyć wizytę Jego Książęcej Ciotce. Chce przekazać kondolencje waszej Wysokości z powodu niedawnej straty i wraz z delegacją z Xi Rei czeka na zewnątrz na zaproszenie od Trzeciej Księżniczki.

Te słowa całkowicie wpasowały się w nastrój, miały właściwą formę i w skrócie opisały sytuację.

W oczach Fen Yan odmalowało się zdziwienie, jednak bez mrugnięcia okiem cicho skierowała się do wejścia dla służby.

Pomimo że nikt nie odpowiedział na ich zapowiedź, wyraźnie było słychać głosy dochodzące z najbliższej komnaty.

Gui Sen poszedł w jej kierunku.

– Ach! – Gdy wszedł do środka, nagle wydał z siebie odgłos zaskoczenia, stając twarzą w twarz i rozpoznając jednego z rozmówców, niezwykle potężnego i budzącego grozę Króla Li.

Lie Er nie mógł się powstrzymać i na jego twarzy zakwitł wielki uśmiech, kiedy starał się zgadnąć, co teraz może dziać się w środku tamtego pokoju.

Małą chwilę później Gui Sen z upiornie bladą twarzą otworzył drzwi i wyszedł z pomieszczania, udając się natychmiast w stronę wyjściowej kurtyny. Jego oczy wypełnione były oburzeniem, ale robił, co w jego mocy, aby to ukryć. Spojrzał na Feng Minga czekającego spokojnie na zewnątrz i nic nie mówiąc, wyszedł w pośpiechu.

Xia Guan widząc, co się stało, szybko skojarzył fakty i wyciągnął wnioski.

– Wydaje się, że jednym z gości Trzeciej Księżniczki jest Władca Królestwa Li.

Feng Ming kiwnął głową, zgadzając się i zapytał:

– Skąd to przypuszczenie?

– Trzecia Księżniczka jest znana we wszystkich Królestwach z zamiłowania do matematyki, co więcej jest nią całkowicie zafascynowana. Zatem gościem, który mógłby zachwycić pogrążoną w żałobie Jej Wysokość, może być tylko najwspanialszy mistrz matematyki i architektury Dong Fang Tian, pochodzący z Królestwa Li.

– Dlaczego więc wspomniałeś o Królu Li?

– Książę, nie zapominaj, że przybyło dwóch gości. Jeśli jednym z nich jest Dong Fang Tian, którego Księżniczka tak wysoko ceni i darzy szacunkiem, to drugim gościem, który byłby w stanie odstraszyć Pierwszego Książęcego Małżonka, nie mógłby być nikt inny, jak tylko władca Królestwa Li.

– Czy to możliwe, że Ruo Yan, planuje wykorzystać Dong Fang Tiana, by pomógł mu w jego zalotach i namówić Trzecią Księżniczkę, aby pojechała z nimi do Królestwa Li i została nowa Królową?

Urzędnik Xia zdawał się całkowicie zaskoczony, zanim z podziwem odpowiedział:

– Książę jest niezwykle mądry! Królestwo Li nie jest w stanie ukryć żadnego oszustwa przed twym czujnym okiem! Xia Guan również myśli o tym samym.

Feng Ming zaśmiał się, czując się docenionym, obrócił się w kierunku Lie Er i swobodnie kontynuował:

– To nawet lepiej dla nas! Nie musimy robić sobie kłopotu, aby przekonać ją, żeby wróciła z nami do Xi Rei. Dajmy jej szansę na drugą miłość i małżeństwo z Ruo Yanem. Możemy życzyć im szczęśliwego i długiego wspólnego życia.

Urzędnik Xia zaprzeczył, potrząsając głową i odpowiedział z powagą:

– To nie może się nigdy stać! Ruo Yan ma wielkie ambicje, chce powiększyć swą władzę i dąży do zdominowania całego świata. Jeśli poślubi Trzecią Księżniczkę, z pewnością przekona Królestwo Fan Jia, aby przystąpiło do ataku na Xi Rei w zemście za śmierć An Xuna. W ten sposób upiecze dwie pieczenie na jednym ogniu.

– Więc, co powinniśmy… – Feng Ming zapytał z wahaniem w głosie.

Xia Guan wpatrywał się w Księcia przez dłuższy czas, zacisnął zęby, zanim cicho wyszeptał jedno słowo:

– Zniszczyć.

– Zniszczyć? – Feng Ming poczuł się niepewnie. Obecnie przebywał przecież na ziemi Fan Jia i myślał o zniszczeniu planów Trzeciej Księżniczki na powtórne zamążpójście, a jego oponentem był nikt inny jak Król Li Ruo Yan, znany we wszystkich Królestwach ze swej siły i budzącego grozę wizerunku.

– Czy my naprawdę musimy to zniszczyć?

Urzędnik Xia wpatrywał się w Feng Minga i bez mrugnięcia okiem, energicznie kiwnął głową:

– Tak, dla dobra Xi Rei, to małżeństwo nie powinno zostać zawarte!

Oczy Feng Minga rozbłysły i szybko odpowiedział:

– Dobrze, zrobię to! Myślę, że musimy zapobiec przyszłej katastrofie.

Książę wydawał się przygnębiony, a jego głos trząsł się, jakby miał się zaraz rozpłakać.

Dlaczego rzeczy nie mogłyby być prostsze?

Po przedyskutowaniu sytuacji Feng Ming i jego grupa w dalszym ciągu stali w miejscu i czekali na zaproszenie Księżniczki. Ponieważ znajdowali się w otwartej przestrzeni, wystawieni zostali na zewsząd panujący chłód zimy. Każdy z nich odczuwał, jak zimno przeszywa ich do szpiku kości.

Feng Ming w końcu osiągnął granicę swej wytrzymałości i nagle wykrzyknął w przestrzeń:

– An He czeka na zewnątrz, aby złożyć wyrazy szacunku swej Książęcej Ciotce!

Znowu nie otrzymali oznak żadnego zaproszenia. Po odczekaniu chwili, jakiej potrzeba na to, aby wypaliła się połowa laseczki kadzidła, usłyszeli delikatny kobiecy głos, wołający do nich.

– Książę, by się ze mną zobaczyć, powinieneś już dawno temu przejść dalej do sali głównej. Dlaczego Książę stoi na zewnątrz już tak długo?

Feng Ming, który tak cierpliwie czekał, aby zostać zaproszonym przez tę kobietę, przeklął ją w duchu za jej zarozumiałość. Ta niewielka sympatia, którą do niej czuł, nagle zniknęła. Widać było, że robi to naumyślnie! Nie mniej jednak był zadowolony, że do niego przemówiono, więc odpowiedział z szacunkiem:

– Wasza Wysokość jest ode mnie starsza, An He nie śmiałby wchodzić w taki niegrzeczny sposób.

W głębi domu rozbrzmiał melodyjny śmiech i rozszedł się echem jak srebrny dzwonek, po czym znowu nastąpiła cisza.

Wszyscy, po raz kolejny spojrzeli po sobie zdziwieni. Nagle kurtyna dzieląca główne wejście od sali powoli się rozdzieliła. Służąca zwana Fen Yan, z którą mieli szczęście spotkać się wcześniej, pokazała się teraz w towarzystwie innej służebnej, ubranej w odcieniach czerwieni.

Dziewczyna zeszła w dół po schodach, a jej oczy celowo, lecz subtelnie obserwowały Księcia, zanim skłoniła się i powiedziała:

– Trzecia Księżniczka zaprasza Księcia An He, aby wszedł do środka. Jej Wysokość prosi Księcia o to, aby zrozumiał, iż pokój jest bardzo mały i niekomfortowy, przez co zaprasza pozostałych gości, by udali się do pomieszczenia obok i spożyli niewielki posiłek.

Feng Ming nigdy się nie spodziewał, że pozostanie sam, a ta wielka odpowiedzialność, by zapobiec temu małżeństwu, spocznie tylko na jego barkach. Odwrócił się i z żalem w oczach spojrzał na Xia Guana i Generała Tonga.

Wszyscy troje mogli zgodzić się w jednym. Zaproszenie Feng Minga przez Księżniczkę było naprawdę łutem szczęścia, więc od razu wysłali mu zachęcające spojrzenie, aby natychmiast wszedł do komnaty.

Książę obserwował jak jego grupa, prowadzona przez służącą ubraną w czerwień, opuszcza pomieszczenie. Westchnął ciężko z rozżaleniem. Został sam i zdany tylko na siebie musiał stawić czoła wyzwaniu.

Jego myśli podryfowały w kierunku Trzeciej Księżniczki, której mąż został zamordowany w Xi Rei, genialnego matematyka Dong Fang Tiana i samego Króla Li, który był nadzwyczajnie przerażający. Martwił się do tego stopnia, że aż trzęsły mu się nogi.

Nagle Fen Yan odsłoniła kurtynę z jednej strony i z uśmiechem powiedziała:

– Drogi Książę, zamarzniesz tu na śmierć, proszę, pośpiesz się i wejdź do środka.

Nie było już odwrotu, więc odnajdując w sobie odwagę, Feng Ming niespiesznie wszedł do pokoju.