Rozdział 2214 min. lektury

Duma Feng Minga nigdy nie pozwoliłaby mu przyznać, że to pocałunki Rong Tiana były przyczyną jego omdlenia ostatniej nocy. Dogodnie obwiniał za to Regenta i dawki tajemniczych ziół podawanych mu wcześniej, które sprawiały, że jego ciało było tak osłabione.

W chwili, kiedy się obudził następnego dnia, jego oczy jak czubek ostrza wywiercały swym spojrzeniem dziury w mężczyźnie.

– W dalszym ciągu niczego mi nie wyjaśniłeś! – Feng Ming stwierdził kwaśno, przyjmując pozycję ofiary tej farsy.

Celowo odsunął się jak najdalej od Rong Tiana na łóżku, które ze sobą dzielili, aby pokazać swe niezadowolenie.

Regent wyciągnął swoje długie ramiona i w jednej chwili przyciągnął go z powrotem w objęcia. Jego oddech delikatnie łaskotał ucho Feng Minga.

– Czyż nie wyjaśniłem ci wczoraj sytuacji?

– Wczoraj?

Wszystko, co Feng Ming mógł sobie przypomnieć, to ich niekończące się niemoralne pocałunki, których samo wyobrażanie sprawiało, że czuł się upokorzony. Zacisnął zęby.

– Dobrze, pozwól mi jeszcze raz powoli ci to wytłumaczyć. – Rong Wang czuł, jak w Feng Mingu narasta wściekłość. Aby złagodzić jego gniew, szybko zacisnął swój uścisk na Księciu i opowiedział mu od początku do końca o całym incydencie.

Pośród swych mocnych cech osobowości Regent posiadał również zdolność elokwencji i perswazji, wyrażającej się w wyraźnym i kwiecistym języku wypowiedzi. Słuchanie go było prawdziwą przyjemnością.

Wytłumaczył niezadowolonemu Feng Mingowi, jak udało mu się wyprzedzić o jeden krok ruchy An Xuna, zanim jeszcze jego wuj przekroczył bramy Pałacu, jak w pośpiechu zwrócił się do Królowej, jak wymyślił ten cały skomplikowany plan, jak udało im się zwabić An Xuna do korytarza ‘poza zasięgiem wzroku’… Rong Tian kontynuował opowiadanie detalów tej historii, szepcząc do ucha chłopaka.

Książę był zaskoczony, wysłuchując przejmujących słów Regenta. Pomyślał w duchu: Dlatego musieliśmy tamtego dnia tak szybko wracać do Pałacu, musiałeś zorganizować tak wiele rzeczy…

Kiedy Feng Ming usłyszał, że An Xun nie tylko zamierzał siłą zmusić go do wypicia ‘trucizny’, ale, nie pozostawiając niczego przypadkowi, pragnął potwierdzenia śmierci Księcia, chcąc wbić sztylet w jego serce, zszokowany, głośno wykrzyknął:

– O Boże!

Rong Tian natychmiast dodał:

– Nie martw się, jak mógłbym pozwolić mu cię skrzywdzić? Ponieważ definitywnie chciał cię zabić, byłem zmuszony do wcześniejszego ujawnienia się. To również z tego powodu koniec An Xuna był tak gwałtowny. Niestety nasz plan upadł w ostatnim momencie.

Feng Ming parsknął.

– Hmm! – I zimno dodał: – Nie musisz udawać, jeśli nie pospieszyłbyś mi z pomocą, wtedy twój osąd byłby zły. Fakt, że mnie wykorzystałeś do osiągnięcia przewagi, jest niezaprzeczalny. Mów, dlaczego nie omówiłeś tego ze mną wcześniej? Dlaczego pozwoliłeś mi być tak śmiertelnie przerażonym?!

– Wtedy nie było na to czasu, An Xun przekroczył już bramy Pałacu, więc kiedy miałem wszystko ci wytłumaczyć? Co więcej, An Xun to przebiegły człowiek. Na tej ziemi jest tylko jedna osoba, która z sukcesem mogłaby go oszukać, a jest nią Królowa. Jeśli znałbyś prawdę, byłoby niemal pewne, że nie dałbyś rady dalej grać w tej intrydze.

– Hmph! To bzdura! – Feng Ming był niezadowolony, że został uznany za niewystarczająco kompetentnego. Chwilę potem przypomniał sobie o szpiegach, których An Xun rozlokował wzdłuż Xi Rei i zmienił temat rozmowy.

– Teraz, kiedy zgładziłeś An Xuna, czy Xi Rei nie jest obecnie w niebezpieczeństwie? Trzecia Księżniczka Fan Jia straciła swego męża, więc bez wątpienia będą domagać się zemsty. I jeszcze ci niezliczeni szpiedzy pozostawieni w naszym kraju, to już utrapienie. – Nagle, przypominając sobie słowa generałów, szybko dodał: – I z pewnością nie mam żadnego ‘wielkiego planu’, który miałby rozwiązać wszystkie nasze problemy. Nie wiem jakich kłamstw naopowiadałeś Generałowi Tong! Przekonywanie, że jak tylko wypocznę, zajmę się stosownie tymi sprawami? Nie zrzucaj całej odpowiedzialności na mnie!

Rong Wan w milczeniu patrzył na napiętą twarz Feng Minga i ironicznie się uśmiechając, delikatnie wyszeptał:

– Nie musisz się obawiać! Dlaczego miałbym cię skrzywdzić? Posiadam wielki plan. Jeśli choć raz mnie pocałujesz, mogę ci go zdradzić.

Jego głęboki, zachwycający i kuszący głos wolno wypowiadał każde słowo do książęcego ucha. Był pewien urok w sposobie, w jakim uwodził kochanka.

Serce Feng Minga nagle załomotało w piersi. Jego twarz poczerwieniała, a uszy aż płonęły. Zawstydzony natychmiast usiadł, po czym pochylił głowę i nadal nie poddając się, powiedział:

– Dlaczego powinienem cię całować? To królestwo jest twoje, tron jest twój, wszystkie kłopoty również weź na siebie… Och… Ach…

Przerywając w połowie jego wypowiedź, Rong Tian odwrócił się i położył na nim, kąsając delikatnie czerwone wargi, dopóki nie stały się opuchnięte.

Ich oddechy były coraz szybsze i bardziej zdesperowane.

Wyraźny zapach kadzidła wypełniał kwatery Księcia. Dym unosił się w nieruchomym powietrzu, tworząc mglistą atmosferę.

Pod jedwabnym nakryciem Rong Tian z pomocą jednej ze swych dłoni stanowczo przytrzymał obie ręce Księcia powyżej jego głowy. Druga z rąk zaczęła zwiedzać krzywiznę ciała chłopaka i w końcu spoczęła pomiędzy udami Feng Minga. Jednak Rong Tian, przedłużając tortury, odmówił dotknięcia najbardziej delikatnej części kochanka. Zamiast tego wykorzystał własne ciało, aby drażnić go, poprzez stymulujące pocieranie. Jego ręka wolno przeniosła się niżej, by delikatnie pieścić miękkie uda, które wydawały się odprężać i drżeć pod wpływem tego dotyku.

Rong Tian dozował sobie smak słodkich warg Feng Minga. Przy niewielkim wysiłku opanował każdy łagodny protest kochanka, który jęczał cicho pod nim. Starał się go kusić, czekając, aby razem z nim móc wejść do tego pięknego raju wspólnych doznań. Ciało Księcia stało się bezwładne, poddało się i zaprzestało walki już dawno temu, nęcone i pieszczone przez język i pocałunki silniejszego mężczyzny.

Jedyną częścią zmysłów Feng Minga, która opierała się sile Regenta, była para dużych czarnych oczu. Pozostawały one szeroko otwarte, patrząc uporczywie na mężczyznę. W jego spojrzeniu utrzymywała się jeszcze odrobina sprzeciwu, jednak stopniowo i one poddały się pod przemożnym pragnieniem, zanurzając jeszcze głębiej w ruchomych piaskach miłosnego aktu.

Rong Tian wzmocnił atak. Energia, którą dzielili, osiągnęła szczyty ekstazy nie do opisania. Regent był świadomy celu, pragnął zapewnić Feng Mingowi najwyższy poziom przyjemności. Swym językiem chciał uwieść każdy kawałek skóry kochanka.

Podczas gdy ich seksualne doznania sięgnęły już prawie zenitu, nagle poza komnatą Księcia, usłyszeli głos, zwiastujący czyjeś przybycie.

– Wasza Wysokość, lekarstwo jest gotowe. Mistrz Xia polecił je wypić, póki jest wciąż gorące. – Delikatny głos należał do Chiu Xing.

Feng Ming zaskoczony zerwał się z miejsca, próbując odepchnąć Rong Tiana z całej siły. Jego szczęka została zablokowana pocałunkiem, gdy próbował odwrócić głowę. Agresywnie więc ją zacisnął, gryząc Regenta boleśnie w język.

Twarz Rong Tiana zniekształciła się z bólu, zmarszczył brwi i spojrzał gniewnie w stronę Feng Minga, zanim zwolnił swój uchwyt.

Chiu Xing w końcu otworzyła drzwi. Wchodząc do komnaty, starannie trzymała misę z parującą, czarną cieczą. Jej oczy przyklejone były do tego cennego lekarstwa, upewniając się, że nie rozleje ani kropli.

– Napar został przed chwilą przyrządzony, Wasza Wysokość, proszę, wypij to szybko. – Spojrzała w górę, a jej oczy skierowały się na wyjątkowo zaczerwienionego Feng Minga i dzielącego z nim łoże Rong Wanga, okrytych jedwabnym kocem.

Ten rodzaj sytuacji był częstym widokiem w szeregach Rodziny Królewskiej i arystokracji, a związki między tymi mężczyznami były ogólnie szanowane. Tym bardziej w Pałacu służba była do nich przyzwyczajona.

Nie było żadnego zaskoczenia albo zażenowania ze strony Regenta, który spokojnie usiadł i oparł się na wezgłowiu łoża. Mężczyzna sięgnął po Feng Minga, chcąc przyciągnąć go w swe ramiona, aby pomóc Księciu w zażyciu lekarstwa, jednakże Feng Ming, zawstydzony takim zachowaniem w obecności służącej, odepchnął go szybko.

Chiu Xing pomyślała, że było to dziwne, jednak zachowała pokerową twarz i uśmiechając się, podała misę z naparem Regentowi.

– Twoja pokorna służąca prosi o możliwość oddalania się, nie będę przeszkadzać Waszym Wysokościom. – Odwróciła się i wyślizgnęła po cichu.

Kiedy Chiu Xing zniknęła z pola widzenia, Feng Ming wydobył z siebie ciężkie westchnienie.

Rong Wang uśmiechnął się uprzejmie. Trzymając misę w jednej ręce, drugą przyciągnął Feng Minga do siebie, nakłaniając go do zażycia gorzkiej cieczy łyczek po łyczku.

Kiedy Książę wypił ostatni haust, Regent nareszcie ujawnił mu swój plan.

– Po tym, jak An Xun został zabity, poinformowaliśmy, że Książęcy Małżonek Fan Jia został zgładzony przez zabójcę, kiedy przyjechał odwiedzić swego chorego brata. Straż Imperialna dotarła zbyt późno na miejsce, aby zapobiec tej tragedii. Wygodnie dla nas było twierdzić, że w trakcie tego incydentu również Król Xi Rei został zamordowany. W takim przypadku fakt, iż straciliśmy najważniejszą osobę w naszym królestwie, będzie świadczył o tym, iż my również jesteśmy tu ‘ofiarami’ tego ataku. Daje to mocny dowód na to, że to nie my stoimy za śmiercią An Xuna. Tylko Generał Chu i kilku innych oficjeli prawdziwie lojalnych Xi Rei zna prawdę. W przyszłości będziemy potrzebowali ich wsparcia. Jest więc ważne, by trzymać ich jako sojuszników i powiedzieć im, że to my staliśmy za zgładzeniem An Xuna.

– Jednak jak mogli uwierzyć, iż to mnie udało się go pokonać? Czy to oznacza, że cała strategia została również przeze mnie zaplanowana?

– Mój mały Książę! – Rong Tian pochylił się, aby skraść pocałunek.– Czyż nie stworzyłem dla ciebie wspaniałego wizerunku? Teraz Jego Wysokość jest błyskotliwy, inteligentny, posiadający wręcz boskie umiejętności walki, rozsądny i mądry nad swój wiek, posiadający wspaniałą zdolność przewidywania przyszłości naszego kraju. Tylko w ten sposób możesz zyskać przychylność i lojalność urzędników dworskich i swych poddanych.

– W dalszym ciągu nie powiedziałeś mi, w jaki sposób powinniśmy postąpić z Królewską Rodziną Fan Jia i ze szpiegami. To oczywiste, że nie będzie tak łatwo przekonać ich, że to zabójca stał za tym wszystkim! A poza tym, dlaczego byłem tak słaby wcześniej, a teraz potrzebuje budować tak wspaniały wizerunek mojej osoby przed całym Dworem? Czyż nie jest tak, że w przyszłości to nie ja, lecz ty zostaniesz Królem? – Feng Ming uderzył swoim palcem w pierś Regenta.

– An Xun był tym, który ciągle spoglądał w stronę tronu Xi Rei jak wygłodzony tygrys. Żona An Xuna to Trzecia Księżniczka Fan Jia. Nawet gdyby Król Fan Jia chciał złagodzić ból swej córki, to z pewnością nie wypowie on wojny Xi Rei z powodu Książęcego Małżonka. Naszym priorytetem musi być teraz uspokojenie Trzeciej Księżniczki i Króla Fan Jia. Oczywiście drobnych kłopotów również nie unikniemy…

– A co ze szpiegami?

– W sprawie szpiegów… – Rong Wang tajemniczo do niego mrugnął, odwrócił się do krawędzi łoża i odnalazł zwój, który szybko rozwinął w swej dłoni.

– To jest lista wszystkich szpiegów pracujących dla An Xuna, większość z nich była osadzona tutaj w mieście. Oczywiście, gdy tylko Wasza Wysokość wyda rozkaz, natychmiast zostaną aresztowani. Bez wątpienia będziemy musieli rozstawić też straż do pilnowania wszystkich studni w kraju. Każdy z gwardzistów co dwie godziny będzie pić wodę, aby zapobiec większej tragedii.

Lista szpiegów An Xuna został drobiazgowo stworzona zaraz po jego śmierci. Rong Tian poświęcił wiele bezsennych nocy i włożył w to wiele wysiłku, by zebrać te wywiadowcze informacje. Pokazując ją teraz Feng Mingowi, był bardzo zadowolony ze swej pracy.

Książę był nieświadomy potu i krwi koniecznej do stworzenia tej listy. Niechętnie sięgnął po kawałek papieru, by sam na niego spojrzeć i podejrzliwie zapytał:

– Dlaczego po prostu nie zabiłeś An Xuna? Jeśli wiedziałeś wcześniej, iż istniała taka lista, to mógłbyś ją wykorzystać i sprawy z Fan Jia nie byłyby tak skomplikowane. Czy naprawdę istniała potrzeba tworzenia tych wszystkich spisków? Czyż nie byłoby prościej pozbyć się go przez jedno imponujące cięcie? Wciągając mnie w to wszystko, zakpiłeś ze mnie, musiałem nawet wypić truciznę…!

Skargi Feng Minga doprowadziły Regenta do wrzenia. Wpatrywał się z niedowierzaniem w naiwnego chłopaka, który ignorował teraz wszystkie jego starania. Zapragnął dać Księciu przykładną karę poprzez bezlitosne całowanie tych bezczelnych ust.

– Poza tym, aby zbadać wodę w studni, czy naprawdę każesz komuś ją pić? Nie możesz po prostu użyć kilku rybek? Tak długo, jak będą one żywe, możesz pozostać spokojny, że z wodą jest wszystko w porządku. Nie musisz ryzykować ludzkiego życia! – kontynuował.

Rong Wang był zaskoczony, słysząc tak nagłą sugestię. On sam nawet nie pomyślał o tak prostym rozwiązaniu, aby sprawdzić, czy woda jest zatruta, czy też nie. Feng Ming po raz kolejny dowiódł swej wartości. Regent był zachwycony. W jednej chwili wzmocnił uścisk wokół Księcia i pocałował go, zanim się roześmiał.

– Cóż za błyskotliwość! Książę jest naprawdę obdarzonym geniuszem, wymyślając tak wspaniałą metodę. Jesteś naprawdę mądry i wygląda na to, że nie potrzebujesz mojej asysty, by stworzyć swój wspaniały wizerunek dla reszty ludzi.

Feng Ming był wciąż zmieszany:

– Dlaczego muszę budować dla siebie taki wizerunek? Nadal mi tego nie wyjaśniłeś.

– Dlatego, że w końcu formalnie ogłosimy śmierć Króla Xi Rei. An Xun nie żyje, więc nie pozostał nikt, kto mógłby konkurować z Księciem w zdobyciu tronu. Obecnie to Koronowany Książę reprezentuje nasze Królestwo.

– W marcu przyszłego roku wstąpisz na tron, co oznacza, że mogę cieszyć się tymi miesiącami, zanim ten czas nadejdzie. – Feng Ming uśmiechnął się.

– To niemożliwe. – Rong Tian uciął bez ogródek.

– Dlaczego?

– Dlatego… że w celu zapobiegnięcia wszelkim ruchom wojsk Fan Jia przed atakiem na nasze granice, a również, aby udowodnić naszą niewinność w sprawie śmierci An Xuna, Xi Rei wysłała już oficjalne oświadczenie do Fan Jia, które stwierdza, iż Koronowany Książę osobiście złoży wizytę w Fan Jia i w ramach rekompensaty zabierze ze sobą z powrotem do Xi Rei Trzecią Księżniczkę Fan Jia, aby zająć się wdową i pozwolić jej żyć w naszym królestwie aż do końca jej życia.

– Ty… CO?! – wykrzyczał Feng Ming. – Zwariowałeś? Fan Jia żywi obecnie ogromną nienawiść do Xi Rei, a mimo wszystko ty zmuszasz mnie i wysyłasz tam na śmierć? Hej, pozwól, że ci coś wyjaśnię! Nie chcę twojego tronu i nie zamierzam zajmować pozycji Koronowanego Księcia. Możesz to zabierać w każdej chwili i wcale nie musisz używać takiej intrygi, aby się mnie pozbyć!