Rozdział 1113 min. lektury

– Po pierwsze, zwrócisz chusteczkę, którą trzymasz w swej kieszeni. Po drugie… – Feng Ming postarał się zebrać całą swą odwagę i postawił swoje życie na szali. – Pozwól mi choć raz być „na górze”!

***

Książęca komnata była bardzo duża. Nagła cisza, która zapadła po jego śmiałych słowach, uczyniła ją niemal upiorną jak grobowiec.

Dusząca siła wstydu uderzyła Księcia, opuścił nieśmiało głowę.

Jakie to żałosne! Zamiast pokazywać swe zawstydzenie, powinien trzymać głowę wysoko, stać z dumnie wystawioną piersią i zadowolony z siebie czekać na odpowiedź Rong Wanga.

Co więcej, to była znakomita okazja, by odpłacić się Regentowi.

Książę zastanawiał się, czy dzięki swej przystojnej twarzy, rzucającej frywolne spojrzenia i pokazującej nierządne zamiary, będzie mógł wziąć przewagę nad mężczyzną i radować się obserwując jego zawstydzenie.

Niestety nie miał odwagi, aby postępować według swojego planu.

– Pozwolić ci być raz „na górze”? – Regent powtórzył, a jego głos pozostał normalny.

– Tak.

Książę potwierdził, kiwając łagodnie swą spuszczoną głową.

Ramiona Rong Tiana powoli zacisnęły się wokół smukłej tali Feng Minga, trzymając go ciasno przy swej piersi.

– Ale dlaczego tylko raz? – Rong Wang obniżył swój głos i zapytał.– Gdybym to był ja, zdecydowanie powiedziałbym „na zawsze”.

– Zgodziłbyś się na „na zawsze”?

– Więc wierzysz, że nie wyraziłbym zgody? – Jego usta uśmiechały się chłodno. To był pierwszy raz, kiedy Regent ujawniał odrobinę tego, co kryło się w jego umyśle. Jego oczy wpatrywały się niebezpiecznie w chłopaka, aż Feng Ming zaczął się obawiać o wynik tej rozmowy. Rong Tian delikatnie przysunął swe usta i powiedział:

– Szczerze mówiąc, dlaczego w ogóle wspomniałeś o tak absurdalnym warunku?

Książę poczuł się w tym momencie jak nieposłuszne dziecko, dostające właśnie reprymendę.

– Chcę ci pokazać, że nie jestem naiwniakiem. – Odpowiedział cicho i odwzajemnił spojrzenie Regenta. – Nie myśl, że nie jestem świadomy brudnych pragnień twego serca!

– Czego? Moich brudnych pragnień?

Feng Ming nie mógł ścierpieć tej uciążliwej atmosfery, którą Rong Tian wciąż przeciągał. Zwrócił ku górze swą rozgniewaną twarz i spojrzał uważnie na mężczyznę.

– Nie waż się zaprzeczać! Miałeś perwersyjne myśli o mnie już od samego początku. Nie myśl, że jestem głupcem, aby tego nie zauważyć. Zamiast pozwolić ci się posiąść, dlaczego nie miałbym być pierwszym, który będzie „na górze”. Poza tym artykuły w gazetach, które czytałem, jasno mówią, że to naprawdę boli, kiedy jest się na dole, chociaż… uhmmmm.

Jego słowa zaginęły, zostając delikatnie pochłonięte przez usta Regenta.

Serce Feng Minga zaczęło szaleńczo bić, a jego płuca rozpaczliwie wciągały powietrze.

Usta Rong Tiana sprawiły, że zapomniał, gdzie się znajduje. Został ponownie wciągnięty przez atak szalonej namiętności, która pozostawiła go oszołomionego, tracącego kontrolę nad własnym ciałem, jak gdyby roztapiał się w żarze tej chwili.

Kiedy ich pocałunek w końcu został przerwany, Feng Ming z trudem łapał oddech. W chwili, kiedy się uspokoił, całkowicie leżał już w zgięciu łokci silnych ramion Regenta.

– Hej! Dokąd mnie niesiesz?

W rzeczywistości było to niepotrzebne pytanie, ponieważ obaj wyraźnie zmierzali w kierunku książęcej sypialni.

Feng Ming natychmiast naprężył ciało. Rong Wang był spokojny, spoglądał w dół i uśmiechał się.

– Czyż Wasza Wysokość nie przekazał mi swych żądań? Otrzymując tak ponętne warunki, kto na tym świecie mógłby odmówić?

Książę nigdy by nie przypuszczał, że pójdzie tak łatwo. Myślał, że to niemożliwe i omal nie ugryzł swego języka, mówiąc:

– Więc się zgadzasz? – Wpatrywał się w Regenta z niedowierzaniem.

– Zgadzam się.

Rong Wang poruszał się szybko i bez trudu umieścił Feng Minga na łożu.

– Pozwolę ci być raz „na górze”, choć w sytuacji, kiedy obaj później wyrazimy na to zgodę, nie widzę problemu, jeśli będziesz chciał być „na górze”, jeszcze kilka razy.

Feng Mingowi opadła szczęka.

– Więc do dzieła.

Przystojna twarz Rong Wanga powoli zbliżała się w jego kierunku. Dźwięki stawały się lubieżne, a smak pożądania wypełnił całą komnatę. Pożądanie Regenta zagęszczało powietrze, stapiając się ze zmysłami Księcia.

Feng Ming został oczarowany. Nieśmiało odwrócił swą twarz od mężczyzny. Wahał się.

– Ja… – Jego twarz paliła od rumieńców. – Ja nigdy nie miałem żadnego oficjalnego…

– Rozumiem. – Regent uśmiechnął się niezobowiązująco, jak gdyby nie był to żaden problem. Jego duże dłonie spoczęły na ramionach chłopaka i głaskały go uspokajająco. – W takim razie pozwól mi cię poprowadzić, Wasza Książęca Wysokość. – Zaoferował szczerze.

W momencie, kiedy został nazwany Jego Książęcą Wysokością, Feng Minga poczuł dreszcz emocji. Tak jak się spodziewał, Regent zaczynał ostrożnie nim kierować.

– Miłość między dwoma mężczyznami, jest taka sama jak pomiędzy mężczyzną i kobietą. W Xi Rei posiadamy tradycyjny zwyczaj. Kiedy młody mężczyzna wchodzi w wiek dorosły, rośnie w odwadze i sile, odczuwa potrzebę, aby jego ciało było dotykane, studiuje swą seksualność, a więc większość mężczyzn ma doświadczenie w tym aspekcie. Tylko…

Równocześnie ze swym wykładem, duże, szorstkie ręce Rong Tiana, pieściły wszystkie części ciała Księcia. Uszy chłopaka była praktycznie szkarłatne.

Feng Ming ledwo zdołał się obronić.

– To nie tak, że nigdy nie miałem żadnych doświadczeń, po prostu o nich zapomniałem, to wszystko!

Rong Tian słysząc jego marne kłamstwo, niespodziewanie sięgnął po pobudzoną różowość, na klatce piersiowej chłopaka i skręcił nią. Książę zajęczał, gdy jego ciało zareagowało, a kręgosłup zwinął się pod pieszczotą.

Rozluźniając się po ataku, upadł z powrotem na łóżko.

– Patrząc na uwodzicielskie ciało Koronowanego Księcia, oczywiście byłoby wręcz niemożliwym, żeby Wasza Wysokość nie ma żadnego doświadczenia… tylko po prostu zapomniał.

Jego złośliwe ręce stopniowo nęciły ciało Feng Minga, aż płonęło ono z pożądania.

W tym momencie Rong Tian opuścił łóżko i ruszył w kierunku szafy, by odnaleźć w niej małą buteleczkę. Przechylił zawartość fiolki do swych dłoni. Zebrana w niej lepka ciecz, dawała lekki i przyjemny ziołowy zapach.

Wziął połowę objętości i rozprowadził chłodny płyn na własnym członku, pozostałą porcję zaaplikował na męskość Feng Minga.

Kiedy Regent zaczął delikatnie wcierać maść w skromną długość, chłopak natychmiast się podniecił, a jego penis bolał i pragnął jeszcze większej uwagi.

Ciało Feng Minga skręcało się pod nieustannym dotykiem mężczyzny. Jego głos uwięziony w gardle, wydawał małe zwierzęce pomruki.

– Nigdy bym nie pomyślał, że będziesz taki chętny.

– Nie opowiadaj bzdur! Oczywiście, że jestem podniecony, w końcu to ja będę „na górze”.

– Wspaniale, więc jestem gotowy, by mieć cię „na górze”.

Delikatny uśmiech złagodził usta Rong Tiana. Sięgnął, aby pomóc Księciu usadowić się w rozkroku na szczycie swego własnego ciała.

Feng Ming czuł lekkie oszołomienie, jakby jego mózg wysyłał mu ostrzeżenia.

– To nie wygląda dobrze…

Rong Wang zaśmiał się i zapytał:

– Gdzie widzisz problem?

– Powinieneś mieć rozwarte nogi, a ja nie powinienem siedzieć na tobie w rozkroku.

– Naprawdę? – Rong Wang owinął swe ręce wokół smukłej talii Księcia i delikatnie poruszał jego ciałem, nakierowując swój twardy i podniecony członek w szczelnie zamknięte wejścia Feng Minga.

– Och…! – Chłopak wydał z siebie jęk, kiedy dziwne doznanie wstrząsnęło nim, a jego pośladki natychmiast odwróciły się od bodźca.

– Feng Ming…

Głos Rong Wanga był wyjątkowo chrapliwy, kiedy wabił młodego mężczyznę. Jego ręka chwyciła za członek Feng Minga, szybko poruszając tę długość, będącą już na granicy wybuchu. W ostatniej chwili przytrzymał go delikatnie w swych ustach.

Feng Minga tonął w przyjemności, w jakiej Regent zatapiał go z każdym ruchem.

W momencie kulminacyjnym, w którym chłopak osiągał orgazm, to delikatny nacisk, nałożony na czubku jego nabrzmiałego członka, zablokował wyjście płynom jego pożądania.

Pod okrutną kontrolą Regenta, który wstrzymał jego uwolnienie, Feng Ming omal nie wybuchnął płaczem.

Wykrzyczał bez zastanowienia imię swego zdobywcy.

– A… An… Rong Tian.

– Dobrze, wydaje się, że przypomniałeś sobie moje imię.

Rong Wang podniósł swą górną połowę ciała. Jedną ręką chwycił za talię chłopaka, podczas gdy druga dłoń kontynuował pocieranie nabrzmiałego członka. Zaśmiał się delikatnie, mówiąc:

– Feng Ming, chcesz, żebym pomógł ci się uwolnić, czyż nie brzmi to wspaniale?

Niech cię szlag! Dlaczego w ogóle zadajesz takie pytanie? Która część z tego nie brzmi wspaniale!?

Jak to mówią – pocisk został załadowany, więc pozostaje tylko wystrzelić?!

Jednakże nie była to odpowiednia pora, aby uczyć Rong Wanga tych współczesnych zwrotów. Feng Ming nie mógł wydobyć z siebie głosu, więc pośpiesznie skinął głową, a jego oczy wysyłały błagania.

Rong Wang uśmiechnął się szyderczo, poluzował swój mocny uścisk na członku i delikatne zaczął go tłoczyć…

– …

– Ach… achh!

Feng Ming jęknął. Jego ciało stało się kompletnie bezwładne i osunęło się na Regenta.

Ciepła, biała ciecz trysnęła w całości w rękę Rong Tiana. Oczy chłopaka zamknęły się, a jego ciało delektowało się chwilą. W tym momencie Rong Wang wyszeptał do ucha Księcia.

– Feng Ming nasze porozumienie zostało zakończone.

– Co?

Pierś Księcia wciąż łapała powietrze, nawet nie był w stanie otworzyć oczu. Nagle został zniewolony przez gładką jak jedwab skórę.

– Doszedłeś, będąc na mnie, czyż twoje warunki nie zostały spełnione?

Ta uwaga rozjaśniła natychmiast umysł Feng Minga. Potrząsnął głową, mówiąc:

– To nieprawda, to się nie liczy! – Jego twarz nie ukrywała frustracji.

– Jak to się nie liczy? – Regent przycisnął chłopaka, który zaczął szaleńczo miotać się w jego ramionach, szepcząc przebiegle do jego ucha:

– Dowody są oczywiste. Czy powinienem wysłać po straż imperialną, aby zapytać o ich osąd w tej sprawie?

– Jak możesz wzywać straż w takich sprawach? W każdym razie to się nie liczy!

Feng Ming wyjąkał wściekły.

Wyraz twarzy Rong Wanga zmienił się, gdy niebezpiecznie uniósł swe brwi do góry.

– W tej chwili bardzo chcę cię posiąść…

– Co.,.?

– Nie zauważyłeś, że byłeś jedynym, który doznał przyjemności i osiągnął szczytowanie? Ja nie zostałem zaspokojony w ten sam sposób.

Po tym komentarzu Rong Wang wskazał w kierunku swej erekcji, a jego hojna długość wznosiła się w powietrze, podobnie jak drapacz chmur.

Natychmiast cała zapalczywość Księcia zniknęła. Obawiając się tego widoku, odwrócił głowę. Przełknął ciężko ślinę, zanim nieśmiało wydobył z siebie głos.

– Ale ty naprawdę nie zastosowałeś się do…

Pod przerażającą mocą spojrzenia Rong Tiana tych kilka ostatnich słów, automatycznie wycofało się z ust Feng Minga. Oczy, które skupiały się na jego nagim i bezbronnym ciele, kompletnie pozbawiły go każdego grama zaciekłości, która w nim jeszcze pozostała.

– Idź spać. – Rong Wang opuścił swoją głowę i patrzył na Feng Minga przez dłuższy czas, a w końcu dodał: – W przeciwnym razie, naprawdę nie będę w stanie się powstrzymać.

Feng Ming był świadomy tego, że Rong Tian mówi prawdę. Nie było teraz sposobu, aby mógł się z nim wykłócać i wyjaśnić fakty dotyczące ich umowy.

W chwili, kiedy Regent poluźnił swój uścisk, Książę natychmiast wsunął się pod kołdrę i ostrożnie wciągnął ją na siebie, okrywając swe nagie ciało.

– Pójdę się wykąpać.

Rong Wang nareszcie wstał z łóżka, całując Feng Minga w czoło.

– Powinniśmy wziąć kąpiel razem, ale jeśli to zrobimy, coś na pewno mogłoby się między nami wydarzyć. Nie chcę, żebyś znowu samobójczo gryzł się w język.

Feng Ming wiedział, że Rong Wang lęka się jego tendencji samobójczych i że musiały zrobić na nim głębokie wrażenie.

Cały wieczór był niespokojny.

Początkowo Książę myślał, że dopiął swego planu, ale ostatecznie dał się oszukać.

Jednakże nie mógłby tak naprawdę wrzucać wszystkich tych spraw razem do jednego worka, mówiąc, że zrobiono z niego głupca.

Biorąc pod uwagę siłę i autorytet Regenta, to fakt, że stłumił on swe potrzeby, był czymś naprawdę dobrym.

Co więcej… precyzyjność dłoni Rong Wanga, nie była taka zła…

W czasie tych przemyśleń Regent zakończył już swą kąpiel i bezzwłocznie powrócił do komnat Księcia.

Słysząc kroki mężczyzny, Feng Ming pospiesznie zamknął oczy, udając, że śpi.

Rong Wang zdjął swe szaty i wszedł pod ciepłą kołdrę. Natychmiast przytulił Feng Minga, sprawiając, że serce Księcia zaczęło gwałtownie bić, śmiertelnie przerażone, czy mężczyzna nie zamierza zrobić mu czegoś tej nocy.

Czekał w milczeniu przez dłuższy czas, ale nic się nie wydarzyło, więc w końcu usnął.

Więc nadal istnieją ludzie, którzy dotrzymują swego słowa, a może starożytni posiadają silniejszą moralność?

Nie, niemożliwe. Ten człowiek pokazał poprzednio swoje prawdziwe oblicze. Oczywiście on nawet nie wie, jak napisać słowo ‘moralność’. W przeciwnym razie, dlaczego poprzedni Koronowany Książę, miałby tak wiele blizn i ran na swym ciele?

Wyobraźnia Feng Minga pędziła dziko, zanim jego myśli nie wyblakły, a on sam nie uświadomił sobie, jak ciepło i przytulnie było w objęciach Regenta.

Wymęczony pozwolił swemu umysłowi wyciszyć się i powoli odpłynął do krainy snu.